Αλλάζεις

Δημιουργός: ZipBoy

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα κιθάρα ξύλινη
προσπάθησα να γράψω
μια μελωδία μαγική
τον πόνο να εκφράσω

Ήταν τραγούδι σαν ευχή
που κάνουμε την νύκτα
παρακαλώντας το Θεό
να μας δείξει τον Χριστό

Κι οταν στο δρόμο περπατάς
κι όλοι σε κοιτάζουν
τότε το παίρνεις σοβαρά
πως είν'αργά να πετάξουν

Κάποια πουλιά που κτύπησαν
μα έχασαν τον τρένο
που οδηγούσε στην ευχή
παραδεισένιο κόσμο

Πάλι κοιτάς τον ουρανό
που χρώματα αλλάζει
μα πάντα μένει ίδιος
χωρίς καν να αλλάζει

Κι οταν σε βλέπω απο ψηλά
τότε καταλαβαίνω
πως είσαι πάντα ίδια
με διαφορετικό καπέλο

Μα ρώτησα και το Θεό
καθόταν στο πλευρό μου
και μου 'γνεψε τα μάτια του
δείχνωντας το μυαλό μου

Κι όλα μπρος κοκκίνισαν
ερωτικό το χρώμα
και ήσουν πάντα ίδια
σαν δωματίου η φόδρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2005