Πνίξε με νύχτα, πνίξε με

Δημιουργός: Ερωδός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμιά φορά τα δάκρυα με σπρώχνουν και με πάνε
στ'αγριεμένα σου νερά και τα κουπιά μου σπάνε.
Στέκομαι λίγο ναυαγός, κάνω πως ξαποσταίνω
σκοτώνω τ'όνειρο με μιας κι ύστερα τ'ανασταίνω.

Σε βρίσκω σ'ύπουλες στροφές να μου κρατάς το χέρι
κι όταν το στρέφω στην καρδιά γίνεται αυτό μαχαίρι.
Κάνω να κόψω τη σιωπή ,να σου μιλήσω λίγο
μα κάθε φθόγγο μου φτηνό στα δάκρυα τον πνίγω.

[B]Πνίξε με νύχτα , πνίξε με που χώρια της θα ζήσω
π'αυτό το σώμα τ'άγιο ξανά δεν θα φιλήσω.
Ρίξε με στ'όνειρο ξανά , ξανά να τη γυρέψω
μια νύχτα ακόμα κι ας πονά, μια νύχτα να της κλέψω[/B]

Πέσαν τ'αστέρια τ'ουρανού κι έμεινε η νύχτα μόνη
να ψάχνει φως για να σε δει , φεγγάρια να σου στρώνει.
Μείναν οι θύμησες εδώ στης μνήμης το τραπέζι
ρουλέτα ρώσικη η ζωή .. την παίζεις και σε παίζει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2008