Θέλω να βγώ και να φωνάξω

Δημιουργός: earth dweller, Γιώργος

υπάρχει μια στιγμή στην ζωή μας, που την θεωρούμε ώς αρχή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να βγώ και να φωνάξω,
την ιστορία μου να πώ,
το νού σας να διασκεδάσω,
τ'αγκάθι ν'αποχωριστώ.

Ήμουν μικρούλης κάποτε,
θαρρώ κάπου δεκάξι,
τον κόσμο όλο αγνάντευα,
και την ζωή εντάξει.

Αγάπησα το δίκαιο,
το αληθές, τ'ορθό,
το ειλικρινές, το όμορφο,
το κάθετί σοφό.

Μιά μέρα εκεί που διάβαζα,
σηκώθηκα ορθός,
και πήρα μιαν απόφαση,
να γίνω προεστός.

Του εαυτού μου άρχοντας
γέροντας και τσιράκι,
του κόσμου όλου αρχάγγελος,
και της ζωής παιδάκι.

Γεννήθηκα, αισθάνθηκα,
μέσα σε μία μέρα,
κι έφτανε μόνο μια στιγμή,
σαν να περνούσε σφαίρα.

Είναι περίεργο θαρρώ,
δεν φτάνουνε τα λόγια,
μα απ'εκείνη την στιγμή,
άλλαξα δρομολόγια.

Ξύπνησε μέσα μου ο Θεός,
ο άλλος εαυτός μου,
ποτέ δεν φανταζόμουνα,
πως θά'βρισκα το φώς μου.

Έχει η ζωή μιαν ομορφιά,
που δεν την έχει άλλος,
στον δρόμο έτρεξα εγώ,
και βρήκα μέγα θάλος.

Τι κι αν ξεκίνησα νωρίς,
εφτά μόλις η ώρα,
ο ήλιος δεν εφαίνετο,
μα κι ούτε είχε μπόρα.

Τρέξε μου είπε ο εαυτός,
τρέξε να μην σε πιάσουν,
τρέξε σαν να'μουν Φόρεστ Γκάμπ,
τρέξε για θα σε σπάσουν.

Κάποια στιγμή δεν θέλησα,
να συνεχίσω άλλο,
κι ο Κύριος μου χάρισε,
ετούτο το ρεγάλο.

Κάτι σαν νά'ταν μέσα μου,
που μού'πε εκεί σταμάτα,
μα εγώ εκεί συνέχισα
και έφαγα πατάτα.

Είν'ο Θεός μας μέγας δάσκαλος,
σωστός αρχιερέας,
του εαυτού μας προκοπή,
και της ζωής Ορφέας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2008