Πάντα γελώ

Δημιουργός: Kostis Zorbas

Παλιό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βγαίνω μια βόλτα στο δρόμο...
Ο δρόμος είναι βρεγμένος..και γύρω τα πρόσωπα.
Τα πρόσωπα σκυφτά σκυθρωπά.
Σκυθρωπά τα σύννεφα στον ουρανό.
Ουρανό εγώ όμως δε βλέπω...
Δε βλέπω αυτό που βλέπει ο κόσμος.
Ο κόσμος μου...γύρισε (ανάποδα)...κι εγώ γελάω...
Γελάω ευτυχισμένος, περπατώ στη βροχή.
Βροχή και μπόρα μακριά απ' τη καρδιά μου.
Η καρδιά μου έσπασε... Και τι μ' αυτό?
Μ' αυτό το όπλο θα περάσω τη μέρα.
Μέρα μουντή γκριζωπή με ένα χαμόγελο.
Χαμόγελο κι ελπίδα, της ζωής η φλόγα..
Φλόγα που σιγοκαίει στις ψυχές..
Ψυχές που χαθήκαν και γίνηκαν στάχτη...
Στάχτη στα μάτια μου και δεν μπορώ να δω...
Να δω τον ήλιο να χαρίζει το φως...
Το φως που φαίνεται είναι ηλεκτρικό...
Ηλεκτρικό χαμόγελο φορά το πλήθος...
Το πλήθος στη βροχή βραχυκυκλώνει...
Βραχυκυκλώνει τα νεύρα μου και πάντα γελώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2008