Ψέματα κι Αλήθειες

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ψέματα κι Αλήθειες</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ψέματα κι Αλήθειες</b><p>Δημιουργός: Νεφελοβάτης<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μια φιγούρα σκυφτή σ ένα βιβλίο.. Λεξικό γράφει το εξώφυλλο.. Και διαβάζει..<br />
<br />
«Δημοκρατία: (η) ουσ.  πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας, όπου ο λαός κυβερνά με αιρετούς αντιπροσώπους του: στη δημοκρατία, αυτός που βάνει το νόμο είναι ο ίδιος ο λαός, με την εξουσία που δίνει στους καλύτερους, κι όχι ο τύραννος (Π. Πρεβελάκης)».. <br />
<br />
Και κουνά λυπημένα το κεφάλι.. Μια και αυτό είναι που του μάθανε πως θα έπρεπε ο άνθρωπος ο πολιτισμένος, ο πολιτισμός ο ανώτερος να έχει.. Αυτό το να κυβερνά ο λαός.. Μα με την εξουσία στους καλύτερους.. <br />
<br />
Και πατά μια στιγμή το κουμπί.. Κι ανάβει η οθόνη.. Και φανερώνονται οι «εκ-προσώποι».. Και οι νυν, και οι πριν, και οι επίδοξοι.. Και την κλείνει με τρόμο…<br />
<br />
Και συνεχίζει να ψάχνει.. <br />
<br />
«Δικτατορία: (η) ουσ.  η εξουσία του δικτάτορα, το πολίτευμα όπου η εξουσία ασκείται απολυταρχικά από ένα πρόσωπο ή ομάδα προσώπων». <br />
<br />
Και το κεφάλι νεύει με κατανόηση.. Μια και νιώθει πλέον πως αυτό ταιριάζει στον εφιάλτη που ζει.. Α και κάτι ακόμα είναι αυτή η λέξη.. Μια και οι λέξεις έχουνε σημασία, που αν τη διαστρεβλώσουν, χάνεται και το νόημα. <br />
<br />
«Δικτατορία είναι το πολίτευμα που δια της βίας επιβάλει σε λαούς κι ανθρώπους νόμους, στους οποίους οι δεύτεροι διαφωνούν και ενδεχομένως τους βλάπτουν..». <br />
<br />
Και σκέφτεται για φορολογίες, για ασφαλιστικά, για «μεταρρυθμίσεις», για απαλλαγές στους κατέχοντες, για κυνήγι στους μη έχοντες.. Κι αυτά στο όνομα της «Δημοκρατίας».. Μας βγάλατε, θα μας έχετε για τέσσερα χρόνια, ας προσέχατε.. Κι ας λέγανε άλλα για να βγούνε.. <br />
<br />
Κάπως αλλιώς το σκέφτεται τα όνομα.. Κι  ας μην υπάρχει σε λεξικά.. <br />
<br />
Κάτι σαν «Κοινοβουλευτική Δικτατορία» του έρχεται στο μυαλό…<br />
<br />
Προσπαθώντας να ονοματίσει την κατάσταση συνεχίζει να αναζητά στο βιβλίο.. Ώσπου βρίσκει αυτό που του φαίνεται πιο κατάλληλο..<br />
<br />
«Πόλεμος: (ο) ουσ.  ένοπλη σύγκρουση μεταξύ κρατών ή εθνών | μάχη | η διάρκεια εμπόλεμης κατάστασης | (μτφ.) έντονος αγώνας για επικράτηση, ανταγωνισμός | (μτφ.) ανταγωνισμός, άμιλλα | πόλεμος νεύρων, προσπάθεια για καταπτόηση | εμφύλιος πόλεμος, ο μεταξύ οργανωμένων πολιτικών μερίδων του ίδιου έθνους | ιερός πόλεμος, πόλεμος που διεξάγεται για θρησκευτικούς λόγους | ψυχολογικός πόλεμος, η χρήση μέτρων και μέσων που αποσκοπούν στην εξασθένιση και καταπτόηση αντίπαλου πληθυσμού ή στρατού».. <br />
<br />
Και το μυαλό νεύει με συγκατάβαση..  Μια που αυτό που ζει είναι μια σύγκρουση, ένας πόλεμος.. Μπορεί όχι για το σώμα.. Ακόμα.. Μα για το μυαλό; Για την Καρδιά; Για το συναίσθημα; Που πάνε να τα καταπνίξουν, να τα ισοπεδώσουν όλα..; Που πάνε να περάσουν εκείνα εκεί τα περιβόητα ψέματα σαν αλήθειες.. <br />
<br />
Ψέματα του τύπου, «Έλα μωρέ τι μπορεί να κάνει κανείς..; Πώς να το πολεμήσεις το σύστημα..; Αφού ότι και να κάνουμε, αυτοί το χαβά τους..».. Ξεχνάνε βέβαια να πουν τα αυτονόητα.. Τ' αποκρύπτουν.. <br />
<br />
Τις αλήθειες, ότι με την ανοχή έως και την συνενοχή μας κυβερνάνε όλα αυτά τα ανθρωπάκια που αφέντες βαπτιστήκαν.. <br />
<br />
Δεν έγιναν, τους αφήσαμε, ή και τους κάναμε.. <br />
<br />
Α ναι και κείνο το «σοφότατο» ψέμα.. «Κοίτα την πάρτη σου..» και καλά, που μας το πουλάνε σαν υψίστη αρετή.. Μοναχά που ξεχνάνε να μας πουν αυτό που από χρόνια εφαρμόζαν οι Εγγλέζοι, μα και τόσοι κατά καιρούς αφεντάδες.. <br />
<br />
Το διαίρει και Βασίλευε.. <br />
<br />
Και αποσιωπούν και την άλλη αλήθεια..<br />
<br />
Ισχύς εν τη ενώσει.. <br />
<br />
Και μετά τι γίνεται..;<br />
<br />
«Νίκη: (η) ουσ.  κατίσχυση σε μάχη ή αγώνα: πολεμική - αθλητική νίκη | (γεν.) κάθε είδους επικράτηση»..<br />
<br />
Και σκέφτεται όλα εκείνα που του μάθαν.. Το σύστημα να νικήσεις δε μπορείς.. Κι αν το προσπαθήσεις θα σε φάει.. Κι όλα αυτά μα κι άλλα εξίσου όμορφα κι «αληθινά» που του παν.. <br />
<br />
Η καρδιά σαν να μαραζώνει.. Πώς με το Θεριό να τολμήσει να τα βάνει..;<br />
<br />
Μα τότε η ματιά σ άλλο βιβλίο πέφτει.. Εκείνο π’ έχει για εξώφυλλο «Οι Πύλες της Φωτιάς» και για τριακόσιους που τα βάλαν με ένα εκατομμύριο.. Και για τρεις μέρες τους κρατήσαν.. Μέχρι ο Εφιάλτης να βρεθεί..<br />
<br />
Και πιο δίπλα.. «Μάχη των Πλαταιών..». Ογδόντα χιλιάδες, νικήσαν τριακόσιες..<br />
<br />
Πιο πέρα «Αλέξανδρος..». Πενήντα μ ένα εκατομμύριο..<br />
<br />
Και Κολοκοτρώνης και Γκάντι, και τόσοι άλλοι που μας μάθαν το πιο απλό..<br />
<br />
Δε μετράνε οι αριθμοί..<br />
<br />
Η Ψυχή, η Καρδιά, η Πίστη είναι που και τον κόσμο να αλλάξει μπορεί.. <br />
<br />
Σαν το φως π’  έχει μέσα της αφήσει τα σκοτάδια να φωτίσει.. <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2008</td><td valign=top></td></table><br />