Υπό τον ήχο της γραφής Δημιουργός: kin, Γιωργος ...κι αν τα δελφίνια ήταν επιστήμονες, πόσοι άνθρωποι θα 'χαν χαθεί? Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Λένε, το αντίθετο του θορύβου είναι η σιωπή.
Λάθος, τραγικό λάθος.
Η σιωπή είναι ανυπαρξία...
Το αντίθετο του θορύβου είναι ο ήχος!
Θόρυβος, είναι το κομπρεσέρ που σκάβει τον δρόμο τρυπώντας τα αυτιά σου μαζί με την άσφαλτο, ενώ ήχος είναι το νερό που σου τραγουδάει καθώς πέφτει από την βρύση του χωριού.
Θόρυβος, είναι τα κεφάλια των ειδημόνων στα τηλεοπτικά παράθυρα, που βάλθηκαν να μας σώσουν από τον ίδιο τον εαυτό τους, εξηγώντας μας το πόσο διεφθαρμένοι είναι οι ίδιοι (με τους παρόντες να εξαιρούνται πάντα). Αλήθεια, πρόσεξες ποτέ πόσο θόρυβο παράγουν, ακόμη και με τελείως κλεισμένη την φωνή της τηλεόρασης;
Ενώ, ήχος είναι η λαλιά του γέροντα στην πεζούλα της πλατείας, που μιλάει στα παιδιά για εποχές περασμένες, για τότε που ο άνθρωπος κυριαρχούσε ακόμη των κατασκευασμάτων του αντί να κατασκευάζεται απ' αυτά.
Ο ήχος τελικά είναι το αντίθετο του θορύβου.
Ήχος, είναι οτιδήποτε έχει κάτι να πεί, είτε αυτό είναι ακουστικό, είτε όχι.
Ο θόρυβος, δεν είναι παρά το άνευ σημασίας, άνευ σκοπό, το περιτό το οποίο καταναλώνει, τρώει πες καλύτερα, την ζωή μας.
Ήχος, είναι η κίνηση του αγέρα στο πρόσωπο σου, άλλοτε χάδι κι άλλοτε χαστούκι αλλά πάντοτε ζωντανό, τόσο, που δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει η σταθερή, ρυθμική, ροή του ανεμιστήρα.
Ήχος, είναι το φυσικό χρώμα του ουρανού, που δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Άλλο από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα, από στιγμή σε στιγμή...
Θόρυβος, είναι το έτοιμο, κατασκευασμένο γαλάζιο RAL 32511 τυποποιημένο από τον άνθρωπο, σε μιά προσπάθεια να θέσει τα δικά του σαφή όρια σε αυτά που έχουν φύση ασαφή όρια, προκειμένου να πετύχει την πιστή αναπαραγωγή τους, έτσι ώστε να ικανοποιήσει την σύνχρονη τάση προς μαζική παραγωγή των πάντων, ακόμη και της ίδιας του της ζωής, με αποτέλεσμα να έχει φτιάξει μιά ζωή που ο ίδιος πιά την χαρακτηρίζει "κόλαση".
Θόρυβος είναι η πισίνα, με τα αυστηρά καθορισμένα όρια, με την αυστηρά καθορισμένη καθαρότητα της, σύνθεση της, θερμοκρασία της, στάτους και όλα αυτά που ορίζουν το ποιοί και πως πρέπει να είμαστε για να μπούμε μέσα της.
Ήχος, είναι η θάλασσα, η αλμύρα της, η γεύση της με όλο της το αλάτι, το ιώδιο, τον ιδρώτα, το δάκρυ, τους καυμούς, τους έρωτες της. Η θάλασσα που μας γέννησε και που μιλά σ'αυτό που είμασταν, είμαστε και θα είμαστε και όχι στο κατασκεύασμα μας.
Ο Θόρυβος, είναι θάνατος.....
Ο Ήχος...
...αθάνατος...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2008 | |