Πού πάς καραβάκι ;

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Κάποτε εσύ είπες πως η αγάπη είναι φυγή κι εγώ σου είπα είναι λάθος,η αγάπη είναι υποταγή των ήλων..Ο βοράς είναι σκληρός και τα κρίνα τα μαραίνει,έχω όμως κάτι δικό σου φυλαγμένο στην καρδιά,βαθιά να με ζεσταίνει.Αφιερωμένο σε μιά μεγάλη Τατούλα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλοίο αφημένο σε ψυχή αβαθή
για της καρδιάς το βαθύ ξεκινά
τα σχοινιά του φθαρμένα σε άγονη διαδρομή
και μια ζωή από μπροστά που περνά

Με κολλημένη πυξίδα που κοιτάζει βορρά
η φυγή πιο κοντά ταξιδεύει
είναι νότος εδώ και τη δική του σειρά
με μια βαλίτσα σιωπή περιμένει

Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό
ποια κατάρα παλιά σε βαραίνει ;
λιμάνι δε βρήκες μα ποτέ και στεριά
και η ελπίδα εχθρός σε μακραίνει
που πας καραβάκι και που να σε βρω
που να στείλω φιλί να σε κλέβει
τα όνειρα εδώ δεν πωλούνται φτηνά
μα η σκέψη ακόμα παλεύει..

Πλοίο αφημένο σε ματιά αβαθή
για ένα φεγγάρι βαθύ ξεκινά
κάποτε μου είπες πετώ στον δικό σου ουρανό
και τώρα σημάδια έχω αφήσει πουλιά

Τα ταξίδια της νύχτας είναι πάντα παλιά
πως αλλιώς η φωτιά σου ν' αντέξει
ούριος άνεμος φυσά στα δικά σου πανιά
καλή τύχη μονάχα να φέξει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2005