Για μια γέρικη Ελιά

Δημιουργός: estia, Μερσίνα Ντζιαφέρη

Μια γέρικη Ελιά κανείς δεν ξέρει τα χρόνια της επρόκειτο να την κόψουν δεν ξέρω τι απέγινε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γέρικη Ελιά

Για πες μου γέρικη Ελιά
Ελιά μου παινεμένη,
Δέντρο εσύ της Αθηνάς
Και χιλιοδοξασμένη;

Πόσα χρόνια ζεις και στέκεις
μέσα στη νυχτιά,
πόσα χρόνια σε αγκαλιάζει
η αστροφεγκιά;

Πόσες νύχτες το φεγγάρι
σου κρατάει συντροφιά,
πόσες μέρες με τον Ήλιο
ανταμώσατε γλυκά;

Πόσα κρύα έχεις περάσει
πόσες παγωνιές
και αγιάζια και χαλάζια
και κακοτοπιές;

Πόσες γενιές περάσανε
στον ίσκιο σου και κάτσανε,
το τι συλλογισθήκανε,
λίγοι η πολλοί δακρύσανε;

-Είναι πολλά τα με ρωτάς
έχουν περάσει χρόνια
μέρες και νύχτες δεν μετρώ
έχουνε γίνει αιώνια.

Τα πόσα είδα και άκουσα
είναι πάρα πολλά,
πολύ λίγα τα καλά
πολλά τα θλιβερά.

Αν με ρωτάς για δώρα
ο Άνθρωπος που έχει λάβει,
Έχει γευτεί πολλές ελιές
έχει γεμίσει λάδι.

Απτά κλαδιά μου τα μικρά
τα πράσινα και τα ασημιά,
πλέκουνε τον κότινο
των πρωταθλητών μας.

Απτήν πανάρχαια εποχή
είναι το έθιμο επειδή
είμαι το δέντρο το ιερό
ευλογημένο οπτόν Θεό.

Στον ίσκιο μου κάθισε ο Χριστός,
παρέμεινε γονατιστός
έκανε την ύστερη Ευχή
λίγο προτού να σταυρωθεί.


-Αγαπημένη μου Ελιά
Ελιά μου παινεμένη
θα λυπηθώ πάρα πολύ
αν θα σε δω κομμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2008