Αφιερωμένο στη μνήμη του γλυκού παππού μου+

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αφιερωμένο στη μνήμη του γλυκού παππού μου+</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αφιερωμένο στη μνήμη του γλυκού παππού μου+</b><p>Δημιουργός: rosestar, <i>Ελευθερία</i><p><i> 31/10/08</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>                  [color=blue][B]   Αγαπημένε μου παππού Ελευθέριε,να ξέρες πόσο μου λείπεις! Είμαι υπερήφανη που μου δώρισαν το όνομά σου και δεν πήρα κάποιο άλλο! Πόσο θα'θελα να ζούσες και να σ'αγκάλιαζα σφιχτά και να σου έλεγα "δεν θέλω να πεθάνεις ποτέ"! Πάντα καλόκαρδος,γλυκομίλητος,με μια συμβουλή στο στόμα! Ακόμα θυμάμαι τη θωριά σου και ας πέρασαν 11 χρόνια απ'το θάνατό σου! Δωδεκάχρονο κορίτσι τότε όταν έμαθα πως πέθανες στο νοσοκομείο που νοσηλευόσουν. Έκλαιγα απαρηγόρητα και όλοι βυθιστήκαμε στο πένθος!<br />
Ήσουν σπουδαίος αγωνιστής της εθνικής αντίστασης,παληκάρι πολεμούσες στα βουνά,παληκάρι και στη ζωή. Αρκετά μορφωμένος,δάσκαλος ιστορίας στα σχολειά της Ρωσίας που ζούσες ως μετανάστης.<br />
Θυμάμαι που σε επισκεπτόμουν με τον αδερφό μου να σε δούμε, και όταν μ'έβλεπες έλεγες: "ήρθες κοριτσάκι μου" και μου έδινες ένα γλυκό φιλάκι! Πάντα κρεμούσες στην ταράτσα του σπιτιού σου την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει υπερήφανη! Ήσουν πολύ γλυκατζής θυμάμαι και φερόσουν σαν μικρό παιδί και ας ήταν η καρδιά σου η σάρκινη κουρασμένη.<br />
Όταν πέθανες εκείνη την κρύα μέρα και σε είδα μέσα στο φέρετρο,ήσουν ακόμα ροδαλός,με τα κάτασπρα μαλλάκια σου σαν βαμβάκι. Συγγνώμη που φοβήθηκα να σε φιλήσω ως τελευταίο ασπασμό!!! Έβλεπα τη σκιά του προφίλ σου στον τοίχο της κουζίνας που ήσουν συχνά εκεί και πάντα κάτι ψαχούλευες! Άκουγα το τόσο δυνατό σφύριγμά σου στην εξοχή που ζούσες!<br />
Ένιωθα την παρουσία σου παντού!<br />
Κάποιους μήνες το 2008 πριν , ήρθες στο όνειρό μου και μου έδωσες μια συμβουλή : "Στα προβλήματα της ζωής να κωπηλατείς". Πόσο δίκιο έχεις,αλλά πόσο δύσκολο είναι να κωπηλατείς σε μια βαρκούλα και το ποτάμι να είναι ορμητικό! Αυτά που γράφω τα αφιερώνω σε σένα παππού!<br />
Δεν μπορείς να με ακούς πια! Το ξέρω! Είσαι σε έναν άλλο κόσμο μακριά απ΄τη γη!<br />
Είσαι στον παράδεισο μαζί με το Θεό και τους αγίους του αγγέλους!<br />
                    Τα μεσημέρια έρχεται καμιά φορά ένα κάτασπρο περιστέρι στο παράθυρό μου. Θα θελα να έδενα ένα γράμμα στο ποδαράκι του  και να σου έλεγα ότι θέλω να σε δω!<br />
Ξέρω πως αυτό δεν μπορεί να γίνει,αλλά ξέρω πως ξέρεις ότι σ'αγαπώ και θα σ'αγαπώ για πάντα,όσο θα χτυπά η μικρή μου καρδιά!<br />
Το παράπονό μου είναι πως δεν με είδες να μεγαλώνω και με άφησες στα 12.<br />
Δεν θα με δεις νυφούλα όπως πάντα ήθελες να με δεις και από μικρή το ονειρεύομαι να γίνει![/color]<br />
<br />
     [color=fuchsia][B]Η αγαπημένη σου εγγονή<br />
<br />
      Ελευθερία [/B][/color][/B]<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2008</td><td valign=top></td></table><br />