Ο κακός

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

παν μέτρον άχρηστον

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δέρνω. Σκληρός είμαι και δέρνω,
αλύπητα χτυπάω και ραπίζω,
όσους μου κουνιούνται ροκανίζω,
Δέρνω. Ξανά σου το θυμίζω.

Οι φάπες πέφτουνε βροχή
κι όσοι - τάχα - έχουν αντοχή,
χάνουν - εντέλει - κάθε συνοχή,
απ’ την καρπαζιά την συνεχή.

Κάτι κλωτσιές
σαν του Σαραβάκου.
Κάτι ανάστροφες αγκωνιές
σαν του Σουγκλάκου.
Κάτι κατραπακιές
σαν του Μπαρμπαβλάχου.
Κάτι στριφογυριστές
σαν του Βεληγκέκα.

Τ’ ανήλεα μου χέρια μαγαρίζουν,
σφαλιάρες δυνατές χαρίζουν,
μάτια τσακίρικα μαυρίζουν.
Τα δυό μου χέρια αλωνίζουν.

Δέρνω, και μπουνιές μοιράζω,
αφράτα μάγουλα συνταράζω,
τους μάγκες σε σωρούς στοιβάζω.
Πλέον μόνον έτσι αγαλλιάζω.

Κάτω σε ξαπλώνω,
ξέρω ζίου-ζίτσου.
Δόντια ξεβιδώνω,
σαν του θείου Μήτσου.
Άγρια σε γραπώνω,
πήγαινε και κρύψου.
Άπαξ και προλάβεις,
τρέξε και καλύψου.

Πόδια στραβά ξεποδαρίζω,
μύτες πεταχτές τσακίζω,
λαρύγγια αναποδογυρίζω,
Φοβηθήτε: Ρουθουνίζω!

Ξυλοκόπημα απελέκητο,
νταηλίκι ανεξέλεγκτο,
στυλ κακό, απροσπέλαστο,
μ’ έχουν κάνει αξέχαστο.

Δέρνω, τρομερά και λυσσαλέα.
Δέρνω, πιό άγρια τελευταία.
Δέρνω! Δέρνω συνεχώς, σου λέω!
Τι να κάνω; Μήπως εγώ φταίω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2008