Σκληρό βίος

Δημιουργός: adespotoi, παντελής

Ηώς μου και για σένα που δεν απάντησα στο μήνυμα σου, γιατί είχε πρόβλημα ο Η/Υ, αυτό τα λέει όλα, αλλά δεν είναι αυτοβιογραφικό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]ΣΚΛΗΡΟ ΒΙΟΣ[/B]

Εγώ σαν ήμουνα μωρό,
με ράντισαν με θολό νερό,
οι μοίρες με τα χέρια τους,
και ’γραψαν τα τεφτέρια τους.

Από παιδί πολύ μικρό,
έπινα το γάλα μου πικρό,
ήταν φτωχή η φαμίλια μου,
και σκοτεινή η γρίλια μου.

Μετά που πήγα στο σκολειό,
με έστελναν για δουλικό,
πόσο σκληρός ο βίος μας,
που ’τανε ξένοι γύρω μας.

Όταν απέμεινα ορφανό,
τα ’βαλα με τον ουρανό,
και δάκρυζαν τα μάτια μου,
κρυφά για τα κατάντια μου.

Πριν μπω μεστά δεκαοχτώ,
το μεροκάματο σκληρό,
και έσφιγγα τα δόντια μου,
μη ντροπιάσω τα γερόντια μου.

Σιγά - σιγά με το καιρό,
συνήθισα πια στο σταυρό,
έτσι περνούν τα χρόνια μου,
ματωμένα χελιδόνια μου.[/align]

[align=right][I]παντέλής
+ 2/11/08
Για την αδελφή μου
εργάτες και μετανάστες,
εγώ δε ένιωσα τη γλύκα
λόγω ασθένειας.[/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2008