Και ύστερα τίποτα

Δημιουργός: Nefeligeretis, Κώστας Κορδεράς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια μέρα θα ανοίξω την πόρτα
και θα ‘ρθω να σε βρω
θα ‘ναι τα χέρια μου άδεια,
μα θα σου φέρω ένα χαμόγελο
όσο μπορώ πιο όμορφο,
στερνό πριν απ΄ το τέλος.
Εσύ που ξέρεις πως σ΄ αγάπησα
τις δύσκολες και αλλόκοτες στιγμές,
με περισσή φροντίδα να το φυλάξεις.
Τα βήματα μου θα ηχήσουν
για τελευταία ίσως φορά,
και θα κοιτώ στον ουρανό
τον καρφωμένο ήλιο μου
που θα σωριαστεί στη δύση.
Τα μάτια δεν θα δακρύσουν,
θα έχω καλή διάθεση,
μη κάνω λάθος, προπαντός καλή,
καθόλου μελαγχολική.
Θα ακουμπήσω την καρδιά μου
υπομονετικά στα χέρια σου
και με διεσταλμένες αισθήσεις
θα σε αποχαιρετήσω.
Υστερα τίποτα
μοιάζει με ψέμα
δεν θα έλθω ξανά ποτέ,
θα βγω στο δρόμο για τη λήθη,
αντίκρυ θα ‘ναι η θάλασσα γαλήνια,
γύρω στο χώμα κίτρινα αγκάθια
και κάπου ήσυχα
το πέτρινο χαμόγελο
το φυλαγμένο.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2008