είμαι όλα αυτά

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

έφερα με το νου μου τα πρόσωπα όλα
που με πληγώνουν λείποντας
κι όλες τις παιδικές μου μνήμες
από ανθρώπους και στιγμές, ήχους κι οσμές κι εικόνες
που όσο κι αν τις απώθησα στα βάθη του μυαλού μου
εκείνες ανασταίνονται συχνά και βγαίνουν
μπροστά μου ολοζώντανες και μ’ όλη τους τη δόξα.

Κι εκεί που κάθομαι φορές διαβάζοντας
ή μισοκλειώ τα μάτια
σαν άξαφνα πολύ, σαν αιφνιδίως
χτυπά τα μάτια μου η αλαργινή θέαση ενός πελάγους
ή κάποιου έναστρου ουρανού που άλλοτε υπέθαλψε
με μυστικότητα πολύ, της εφηβείας τους έρωτες

Κι άλλοτε πάλι, σαν να πλημμυρίζει το δωμάτιο
με μούστου μυρωδιά κι ήχους της ζύμωσης του
κι έρχεται μέσα εδώ η πομπή των τεθνεώτων
στεφάνια στα μαλλιά φορώντας από δαφνόφυλλα
και με αρυτίδωτα πολύ τα εξαίσια πρόσωπά τους
σαν να μην πέρασε μήτε μια μέρα από πάνω τους
βαδίζοντας ανάερα με βήματα που δεν πατούν στο χώμα
γελώντας με ένα γέλιο που δεν το παίρνει μήτε ο άνεμος

Εγώ είμαι όλα αυτά…
καλά το ξέρω τώρα που ανάλυσα λεπτομερώς τον εαυτό μου
χώρια την κάθε του πτυχή, το κάθε του κομμάτι
τόσο που πια δεν απορώ
που αναγεννιούνται μέσα μου συχνά – πυκνά
πράγματα πεθαμένα
Άνθρωποι και στιγμές κι ήχοι κι οσμές κι εικόνες
Κι ας βρίσκομαι ολομόναχος εδώ
από τη θάλασσα μακριά,
μακριά πολύ απ’ τα’ αμπέλια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2008