Αφιέρωση

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα φαντασία,τρέξε λογισμέ στου πόθου τ’ακριβά μου
Του ονείρου μου εσύ προφήτης και πηγή
Φέγγε στον έρωτά μου
Λυτρωτή

Στρώνω εγώ το δρόμο κι όλο ξεκινάω
Νού και ψυχή και σάρκα μου ανέβα πέρα ως πέρα
Στ’αλλού μακρυά,εκεί που πρωτοπάω
Στο μυρωμένο αγέρα

Ήχοι παλιοί κα γνώριμοι,φωνές και χαλασμοί
Σε γή και ώρα στοιχειωμένη
Αφήστε με,έλεος Παναγιά θνητή
Καημοί μου κολασμένοι

Μ’έζωσες ίσκιε λευκέ,μάνα ,γυναίκα,βάγια
Στο σώμα μου αρμενίζεις
Ήρθες απανω μου έγειρες,μου έλυσες τα μάγια
Κρυφά ,μου γλυκοψιθυρίζεις

Ποιά μοίρα σ’άδραξε ,σιμά μου σ’έχει φέρει
Απο ποιόν Ήλιο είσαι εσύ,αγάπη μου φερμένη
Ποιός ξέρει !
Της καρδιάς μου οι παλμοί για σέ,παράλυτοι,δεμένοι

Πατρίδα μου και προσφυγιά
Ξενιτεμένη Ελλάδα.......ανηφοριά,κατάρα
Κυρά και δούλα ,έγνοια ,ξεγνοιασιά
Μια ματωμένη αντάρα

Βάστα αγάπη μου γλυκειά
Βραδιάζει και νυχτώνει μα η αυγή κοντεύει
Φουνταρισμένα τρεχαντήρια προσμένουν ούριο για πανιά
Επιστροφή η ψυχή γυρεύει

Αύριο το δρόμο παίρνουμε μαζί
Στη καταγάλανη απλωσιά ,στη δροσερή λιακάδα
Ορθοί και πλέουμε γελαστοί
Για την καινούργια Ελλάδα............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2008