Η ζήλεια ερωμένη σου

Δημιουργός: Helene52, Eleni

Καλημέρα!! Ένα λίγο περίεργο ... αλλά έτσι μου βγήκε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Ενωμένες οι δυο μας οι ζωές
δυο αχτίνες αστρικές
που τις σβήνεις μ’ αμυχές
και κλειδώνεις δυο ψυχές
να χάνονται μες στο στίγμα σου
στο δηλώνω , κρίμα σου


Ανάβεις της ζήλειας τη φωτιά
στ’ ουρανού μας τη γωνιά
τη φουντώνεις συννεφιά
και της κάνεις τη ζημιά
σαν κλειδώνεσαι στο χώρο σου
κ’ είναι δολοφόνος σου

[I]Και μας φορτώνεις καταιγίδες
τη ζωή να χτυπάνε κεραυνοί
η ζήλεια ερωμένη σου συνήθεια
και γω συντροφιά με την αγρύπνια
Και μας γεμίζεις με λεπίδες
του καθενός μέσα τη ψυχή
η ζήλεια ερωμένη σου συνήθεια
και γω καρδιοχτυπώ μα την αλήθεια[/I]

Γεμίζουν οι δικές μας οι στιγμές
με δυο άρρωστες φωνές
που σε νότες νευρικές
θέλεις να ναι ιδανικές
στη γκίνια, στη συγνώμη σου
σαν αλλάζει η γνώμη σου


Κόβεις της αγάπης τα φτερά
που ναι για σένα τρυφερά
σαν της μπήγεις τα καρφιά
και την κόβεις με γυαλιά
με τη ζήλεια ,μεγαλείο σου
την τρέλα, εργαλείο σου

[I]Και μας φορτώνεις καταιγίδες
τη ζωή να χτυπάνε κεραυνοί
η ζήλεια ερωμένη σου συνήθεια
και γω συντροφιά με την αγρύπνια
Και μας γεμίζεις με λεπίδες
του καθενός μέσα τη ψυχή
η ζήλεια ερωμένη σου συνήθεια
και γω καρδιοχτυπώ μα την αλήθεια[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2008