Ωδη Για Εναν Ξεβρακωτο

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

αμαν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απομεσήμερο σε γιαλό μυρωδάτο
τούτη η ατελής οικουμένη
σ’ έχασε. Ω, δύσμοιρε!
Αλάφρωσε ο Κοπανός Ημαθίας

Οϊμέ! Δυσθεώρητε τενεκέ!
Εσύ, χαρτοσακούλα γανωμένη
Σπινθηροβόλο βραχυκύκλωμα
Ξυράφι λησμονημένο στην βροχή

Που και καρπούζια Θράκης ακόμη
στιβαρά θα συγκρατούσαν
τα ρωμαλέα κοτσάνια
των όσων ξεφούρνιζες!

Εσύ! Διανόηση κρατήρα!
Σε γιδοφιλόξενο αγρό αναπαύσου
για να συνενωθούν τα βλίτα
πάλι με τ’ αδέρφια τους

Εσύ! Που τα κορίτσια σύγκορμα
ξεφώνιζαν στο διάβα σου
κι ορθάνοιγαν τα σκέλια τους
για να σου ξεφύγουν!

Ω! Βραχυδράσκελο αρσενικό!
Που εκτός των λοιπών ταλέντων
έζεχνες από χιλιόμετρα
και τα σαπούνια απίθωνες

Αλί! Δούκα των τυχάρπαστων!
Οι πετρωμένες σου κάλτσες
δεν θα σταθούν πλέον
ποτέ ξανά μονάχες τους ορθές

Ω, ξεχαρβαλωμένε ποπολάρε!
Τα χνώτα σου ποτέ στο μέλλον
δεν θα ξεπαστρέψουν
ρώσικες μεραρχίες πεζικού

Αλιά! Που σ’ έχασεν η γης!
Και σ’ οριζόντια ξάπλα
αφήνεις ξοπίσω σου οριστικά
το έρμο δίχρωμο εσώρουχο

Τρισαλί! Μαλακά να είν’ τα χόρτα
και τα σκουλήκια ευγενή
καθώς θα σου γαργαλούν
του πόρδου τ’ ακροφύσιο!

Ας ήταν, ω εσύ, αδαή λειψέ,
να ξαλάφρωνες άλλη μια φορά
τους επιζώντες απ’ το βάρος
της ιδίας ανεπάρκειας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2008