Απωλεία Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης Οι επιιθυμίες έχουν ήδη γίνει μνήμες, Ι. Καλβίνο, Οι αόρατες πόλεις Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Φτάνοντας στην πόλη της Απωλείας ο επισκέπτης θα νομίσει πως βρίσκεται σε μια πόλη φάντασμα. Γιατί από την Απωλεία αναδύεται μια έντονη αίσθηση νοσταλγίας, που μόνο πόλεις που είχαν ένδοξο παρελθόν διαθέτουν. Σύντομα όμως θα διαπιστώσει το λάθος του, καθώς είναι φανερό, σ’ αυτήν την πόλη ποτέ δεν έζησαν άνθρωποι. Η νοσταλγία πηγάζει από τα ίδια τα αντικείμενα που βρίσκονται εκεί, δεν υπάρχουν οπτασίες κατοίκων ούτε απόηχοι παιδικών γέλιων.
Τα κτήρια της Απωλείας είναι τα πιο ετερόκλητα που υπάρχουν: μια ρωμαϊκή κατοικία δίπλα σε ένα βυζαντινό ναό και παραδίπλα ένας προϊστορικός οικισμός. Η πόλη σού δίνει την εντύπωση ότι είναι μια συρραφή από πόλεις που κάποτε υπήρξαν, αλλά ποτέ στο ίδιο σημείο και ποτέ ταυτόχρονα. Ακόμα πιο ετερόκλητα είναι τα αντικείμενα που στοιβάζονται δεξιά και αριστερά στους δρόμους: μια ομπρέλα που μπήκε σε ένα αυτοκίνητο και ποτέ δε βρέθηκε, τα τρία πιστολάκια που έχασαν τρία παιδιά ανεξάρτητα το ένα από το άλλο μέσα σε μια βδομάδα, το παιδικό ποδήλατο που πάντα πίστευες πως το ‘χε κλέψει κάποιος, το δαχτυλίδι της γιαγιάς, το Άγιο Δισκοπότηρο, η Ιλιάδα του Μεγαλέξανδρου.
Είναι φανερό πως η Απωλεία είναι η πόλη των απολεσθέντων αντικειμένων, όλων εκείνων των πραγμάτων που κάποτε χάθηκαν και μάταια αναζητήθηκαν για λίγο ή περισσότερο καιρό ή ακόμα αναζητούνται. Είναι αντικείμενα που δεν τους δόθηκε η απαραίτητη σημασία από τους κατόχους τους και θέλησαν με την απουσία τους να προκαλέσουν επιτέλους την προσοχή.
Καμμιά φορά εμφανίζονται απροσδόκητα μετά από είκοσι χρόνια μέσα σε ένα συρτάρι που ανοιγόκλεινε καθημερινά και προκαλούν άμετρη συγκίνηση. Γνωρίζουν βέβαια πως τα δάκρυα δεν είναι για αυτά τα ίδια, πως οι αναμνήσεις που φέρνουν είναι για πρόσωπα του παρελθόντος που έχουν πια φύγει ή για το ίδιο το παρελθόν που δεν υπάρχει πια.
Ορισμένα από τα αντικείμενα ξεχνιούνται στην Απωλεία για πάρα πολύ χρόνο, εμφανίζονται όμως ξαφνικά σε κάποιον κόσμο του μέλλοντος, οι ιδιοκτήτες τους έχουν πια πεθάνει, κάθε ανάμνηση από εκείνα έχει σβήσει, είναι πια αντικείμενα χωρίς πατρίδα, εξόριστα από την πόλη της Απωλείας…
Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2008 | |