Συγνώμη

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγάπη κι άλλη,απο σένα να ζητήσω δεν τολμώ
Απλόχερα μου χάρισες την πιο μεγάλη,θερμά σ’ευχαριστώ
Έφταιξα,τώρα θα ζήσω μοναχός μες στη μελαγχολία μου
Σαν κατάδικος ελεεινός,στο κρίμα και στην ανυπομονησία μου

Της ζωής μου πιά ξεφτίσαν οι καιροί
Τ’αστραφτερά που φόραγα φτερά,έχουν κι αυτά κοπεί
Κι έτσι σβήνω σε μια γωνιά ,στο βάραθρο του σάπιου κόσμου πεταμένος
Δίχως καμμιά αποθυμιά ,ανάξιος θανατοπεινασμένος
Εκεί στις σκόνες απο πίσω,σαν σκουλίκι βρώμικο σιχαμερό
Μα πρίν ακόμα ξεψυχήσω,απ’την ανθρώπινη τη θύμηση θα ξεχαστώ

Μάταιες βγαίνουν όλες μου οι ευχές ,το θαύμα δεν αξίζουν
Κούφιες κ’οι μακρόσυρτες μου προσευχές,στη λήθη με βυθίζουν
Σε κάθε βήμα μου μ’ακολουθούν,όλες οι όμορφες που έζησα στιγμές
Στο πλάϊ μου καραδοκούν,αμείλιχτες οι τύψεις και οι ενοχές,
Ύαινες, λάμιες,κι όλα τα θηρία ουρλιάζοντας με κυνηγούν
Σκάβουν τη καρδιά μου με μανία ,το αίμα μου θέλουν να πιούν

Κι εγώ ζητιάνος ταπεινός μπρος στο κατώφλι σου γυρνώ,ξαναγυρνώ
Τα σκαλοπάτια σου ανεβαίνω σαν τρελλός ,γυρεύω πάλι να σε δώ
Συγνώμη,λίγη αγάπη να ζητήσω,απ’τη καρδιά σου λίγη συμπόνια και στοργή
Μα αν δεν τα βρώ θα συνεχίσω,θα λέω δεν πειράζει,ένας νεκρός ακόμα στη.....ζωή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-11-2008