Τοκ, Τοκ, Τοκ

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τοκ, τοκ, τοκ!

Πάλι η ευτυχία, χτύπησε μάταια την πόρτα μου.
Έχω κλειδώσει, και το κλειδί το έχω χάσει,
έχω τα όνειρά μου, αφήσει στην αυλή.
Πέταξα όλες τις ελπίδες μου που είχα,
κι έπαψα πια, να φαντάζομαι πολύ.

τοκ, τοκ, τοκ!

ʼδικα χτυπάς ευτυχία, δεν ανοίγω στη χαρά.
Βιάστηκα βλέπεις κι εγώ να μεγαλώσω,
και τώρα λίγα πράγματα, ομορφαίνουν την καρδιά.
Δεν βρίσκω πουθενά, κάτι που να με γεμίζει,
γι'αυτό θα μείνω κλειδωμένος, μια ζωή.

τοκ, τοκ, τοκ!

Για συντροφιά, μόνη παρέα, έχω πια την δυστυχία.
Μην περιμένεις λοιπόν, ευτυχία να σ' ανοίξω,
κουράγιο πια δεν έχω, να ξεκινήσω απ'την αρχή.
Αφού δεν μπόρεσα, την ζωή μου να αλλάξω,
μόνο τον θάνατο, προσμένω να με βρεί.

τοκ, τοκ, τοκ!

Έμαθα να περνάω καλά, μονάχος, με τον εαυτό μου.
Τι κι αν δεν γνώρισα ποτέ μου, την αληθινή αγάπη,
ούτε της καρδιάς τον έρωτα, τον πραγματικό?
Δεν θέλω ν'αγαπήσω, κάποια που δεν θα νιώσει,
οτι έχω στην ψυχή μου, ένα κομμάτι ευτυχίας κι εγώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2005