Τυψεις

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακόμα δεν βρήκα τον ρυθμό του καημού που μυστικά μεγαλουργεί
Τον σέρνω μαζί μου,μες στον ίσκιο μου μονάχος του μ’ακολουθεί
Σαν κάποιο χέρι αόρατο μ’ακουμπάει στον ώμο
Μ’ακολουθάει σαν τυφλός στον έρημο δρόμο

Ξεμακραίνουν οι μορφές,τα πράγματα,τα γεγονότα πέρα, πιο πέρα
Επαναλήψεις δίχως τέλος ονειρεύονται το θάνατο,στερνή μου φοβέρα
Επαναλήψεις που’χουν δύναμη,σκέψη και φωνή
Ενα τραύμα στην ανυπαρξία,μιά αποκάλυψη εκστατική

Θέλω να δώ το φώς και να το πώ
Τι όμορφη μέρα,φέγγος του ήλιου,ποτάμι χρυσό
Τι να τις κάνω πια τις δόξες,τα εγκώμια,τη χλεύη,τις αποτυχίες
Όλα πρόχειρη λάμψη,συμβιβασμοί,προσχήματα,εθελοτυφλίες

Συγχωρέστε με εμένα τον ασήμαντο που δεν έχω κάτι να περηφανευτώ
Συγνώμη,συγνώμη,την ύστατη συγνώμη ζητώ
Το αίμα που χύνεται,άλικο αίμα γυρεύει
Το αίμα που χύθηκε παραμονεύει

Τι δύσκολα πούναι τα λόγια,ποιός τα ακούει σωστά
Με φωνάζουν βουβά,άηχα απο σάρκα και σκιά
Προφητείες,αγγέλματα,μαντέματα με καλούν
Αθέλητα,αθώα και ψεύτικα με μοιράζουν,με μισούν

Ωσπου φτάνει η νύχτα,όμορφα που νυχτώνει ,να η αμοιβή μου
Είναι ο έρωτας τάχα,είναι ο θάνατος τάχα ,μια λέξη τρισύλλαβη δική μου
Κανένα μύνημα δεν φέρνουν τα πουλιά
Χορτασμένα απο αίμα και σάρκες γεννοβολούν ερπετά

Κι εκείνα τα σμιγμένα φίδια που αντάμωσα πάλι
Άσχημα τρέφονται,για μένα έχουν λαχτάρα μεγάλη
Δεν ξέρω ,δεν μπορώ να ξεφύγω,σε ποιό άστρο να οδεύσω σε ποιόν ουρανό;
Μικρές λεπτομέρειες περιττές,πως να πιαστώ;

Λάμπει ο τάφος μου στο φεγγαρόφωτο,κοιτάζω κατάματα τη σκοτεινιά
Στοχάζομαι τη σιωπή,την αδιαφορία της φύσης,την μοναξιά
Δεν αφυπνίζονται ελπίδες στη ψυχή σου «ποιητή»!
Τα μάτια μένουν διάπλατα ,κάτασπρα,η αλήθεια μόνη, κατάμονη,στυγνή............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2008