Η κατάρα του μυαλού του

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Των λιμνών της γης η ελπίδα μένει εκεί
που το γκρίζο προμηνύει τη βροχή
τα νερά τους στα ποτάμια..μια ζωντάνια
μια κραυγή σε μια βοή..μια περηφάνια.

Των πουλιών της γης η ελπίδα μένει εκεί
που χαράζει ήλιου μέρα το πρωί
τα φτερά τους σαν ανοίγουν κελαιδούν
στα ουράνια με τον άνεμο μιλούν

Μα τ' ανθρώπου η ελπίδα τριγυρνά
μες το τέλος του με βήματα αργά
η κατάρα του μυαλού του τον δικάζει
για το θάνατο να κλαίει, ν' αναστενάζει[/[/I]I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2008