Θριλερ

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Θριλερ</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Θριλερ</b><p>Δημιουργός: tourist( Lefkothea)<p><i> η σκιά είναι τεράστια ...  </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Θρίλερ <br />
<br />
Το έμβρυο ήταν πεταμένο πάνω στο ξύλινο πάτωμα. Το αίμα είχε βάψει ,κόκκινες πιτσιλιές, το παλιό βρώμικο σκοροφαγωμένο χαλί. Περίεργο …ένα τόσο μικρό και εύθραυστο πραγματάκι να βγάλει τόσο αίμα , να κάνει τόσο μεγάλο λεκέ . <br />
<br />
Αυτό είναι η ζωή άραγε ,ένα σπλάτς από αίμα στο πάτωμα? <br />
Περπάτησα πάνω στα δρύινα κομμάτια του ξύλου. Πλησίασα στο λεκέ με τρόμο. Ίσως και με λίγη αηδία . Ένα μικρό ,παραμορφωμένο, στραπατσαρισμένο πλάσμα σου βγάζει πολλά συναισθήματα, αλλά και πολύ αηδία. « Θεε μου» σκέφτηκα, με απίστευτες ενοχές να με πνίγουν.<br />
<br />
Ποιος σκότωσε το παιδί και γιατί? Ποιος το έκρυψε σ΄ αυτό το υπόγειο? Μάλλον ,όχι, δεν το έκρυψε ,απλά το πέταξε. Χωρίς να θέλει να κρύψει κάτι , απλά το πέταξε χωρίς να τον νοιάζει πότε και αν θα βρεθεί. Είναι μια πράξη χωρίς συνείδηση, χωρίς ενοχή. Είναι μία πράξη χωρίς φραγμούς , χωρίς πρέπει…<br />
<br />
Ανατριχιάζω με τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου . Μία άγρια ζήλια για την απέραντη ελευθερία του δράστη με συνεπήρε , χωρίς ευθύνη, χωρίς πόνο ,χωρίς γνώση , συνέπεια. Είναι έγκλημα καθαρμός …  <br />
<br />
Συγκλονίστηκα …<br />
Κάθισα στις φτέρνες - κόπηκαν τα γόνατα. Η Σκιά μου ,με είχε κυριεύσει. Άνοιξα τα μάτια και περιεργάστηκα για μία ακόμη φορά το μικρό πλάσμα . <br />
Εστίασα πάνω του, διέκρινα το τρυφερό δέρμα , τα λεπτεπίλεπτα κόκαλα μέσα στο λιπόσαρκο κορμάκι. Ήταν σχεδόν ένα ολόκληρο μωρό. Ένα βασανισμένο μωρό. Όχι σωματικά αλλά ψυχικά. Και όμως ο θάνατος πρέπει να ήταν ακαριαίος . Κάτι μου έλεγε ότι το μωρό αυτό ήξερε, ένιωθε, έβλεπε , περίμενε το θάνατο. Αγωνιούσε για το τέλος , το περίμενε…<br />
<br />
Αν είχα έρθει νωρίτερα. Αν ήξερα ότι υπάρχει. Αν ,αν, αν… Πόσα αν χρειάζομαι ? Πόσα αν χρειαζόταν , για να του προσφέρει κάποιος προστασία ?  - Χάθηκα στις σκέψεις μου. Με έβλεπα κάτω  από το πρίσμα του ήρωα που διασώζει το μικρό και με ταπεινότητα απολαμβάνει τον καλό εαυτό του . Ναρκισσιστικά, αυτάρεσκα. Πελαγοδρομούσα… <br />
<br />
Ξαφνικά , ένιωσα να συμβαίνει κάτι. - Ίσως , ίσως, δεν μπορεί … Ξανακοίταξα το φρικιαστικό  έως αηδιαστικό πτωματάκι . <br />
<br />
Μία μικρή σύσπαση - απειροελάχιστη -μου έφερε πανικό! <br />
« Θεέ μου» ούρλιαξα «είναι ΖΩΝΤΑΝΟ»            <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2008</td><td valign=top></td></table><br />