Αρτοπωλίδες

Δημιουργός: Ιχνηλάτης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσ` στις αρχαίες αγορές, ανθούσε το εμπόριο.
Δεκάδες μικροπωλητές σε πλήθος μαγαζάκια
χειρονομώντας πρόβαλαν, το γέννημα το εγχώριο.
Πουλούσαν την πραμάτια τους σε χαμηλά παγκάκια.

Κανάτια, υφάσματα ακριβά, σανδάλια και χιτώνες
γάλα, σταφίδες και κρασί, χαρούπια και αμύγδαλα.
ψάρια, τυριά, λαχανικά, φρούτα απ` τους οπωρώνες,
αφιόνι και μπαχαρικά, άρπες και κλειδοκύμβαλα.

Παντού ανδρικές φωνές, άγριες διαλαλούσαν
ήταν αδιανόητο, γυναίκες να πουλάνε!
Μες στην αρχαία αγορά, γυναίκες δεν χωρούσαν.
Μονάχα σκλάβες έβλεπες αφέντες ν` αγρικάνε.

Το μόνο επάγγελμα, που ήτανε με νόμο υπογραμένο
και που αυτό επέτρεπε, γυναίκες να ορίζουν
ήταν της αρτοπώλιδος, νομιμοποιημένο!
Και πάγκους μ` αρτοσκευάσματα, γυναίκες να γυρίζουν.

Αζυμους άρτους με νερό κι αλεύρι ζυμωμένους.
Συμιγδαλίτες και άλφιτες, ζυμήτες και πυράμους.
Λευκιθινίτες με αυγά κι αλεύρι καμωμένους,
έσχαρωτούς και κοίλαστες, βραμίτες και κλιβάνους.

Οι ωραίες αρτοπωλίδες, με ύμνους διαλαλούσαν
τους άρτους, που τους στήνανε σε στήλες μνημειώδεις.
Κι αυτοί, που δεν προσέχανε, αν κάποτε γκρεμίζαν
απ` τις αράδες τα ψωμιά, βρίζονταν παροιμιώδες!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2008