Επώδυνα

Δημιουργός: anthier, Aνθή

Είσαι αφελής αν πιστεύεις ότι θα πάς στον παράδεισο της μίας θρησκείας και δε θα διακινδυνεύσεις να καταλήξεις στην κόλαση των άλλων θρησκειών

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλη η ζωή μου έχει γίνει παρανάλωμα
μέχρι και ανθρώποι που αγαπούσα έχουν ευθήνη
κι όσο εξελίσομαι στο άκυρο μεγάλωμα
μοίρα με εμπάθεια στον πάτο με αφήνει.

Κι εσύ πιστός σε μοναξιές που μου υποσχέθηκες
έχει περάσει τόσος χρόνος μα επιμένεις
ίσως ποτέ δε μ'αγαπούσες ή βαρέθηκες
και μ'ένα κρύο νοσηρό σου με ρυπαίνεις.

Μέχρι και φίλοι που ΄χαν τάξει αιωνιότητα,
μου λιγοστεύουν αισθητά αυτόν τον χρόνο,
τώρα μολύνεται ακόμα κι η αθωότητα,
δε βρίσκω τρόπο να εκφράσω τόσο πόνο.

Γιατί τα όνειρα μου μάθανε, κι επένδυσα;
Γιατί στα απρόσφορα τα εδάφη πάντα χτίζω;
Πάλι πως μπόρεσα και τραύματα ερέθισα;
Όμως γιατί δε νιώθω πάνω μου ότι αγγίζω;

Μάγοι τις νύχτας ξόρκια λίθης μου προσφέρανε,
μα όσο τα πινα πνιγόμουν στις εικόνες,
που όλοι αυτοί που υποτίθεται με ξέρανε,
ρούφηξαν όλες της ψυχής μου τις σταγόνες.

Πονάει πολύ,και είμαι μόνη στο δωμάτιο,
θέλω να φύγει αυτή μέρα και να αλλάξει,
θέλω να ξόφλησα του πόνου το γραμμάτιο,
και τη ζωή μου κάποιος να 'ρθει να αποφράξει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2008