Εξομολόγηση

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

μου λείψατε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Comic Sans MS] Συντροφιά με τις πιο όμορφές μου σκέψεις, βαμμένες λευκές και σχεδόν αγνές.
Προσπαθώντας ο νους να ταξιδέψει πολύ πιο μακριά από την θέα του παραθύρου..
Κρατώντας σφιχτά στα χέρια όλα όσα ξέχασες εδώ.. ή απλώς έκανες πως λησμόνησες..
Κοιτάζοντας πίσω, πάντα στα κρυφά, με γλυκόπικρη νοσταλγία μα με τα μάτια σφιχτά κλειστά.
Χαμογελώντας σε κάθε ανάμνηση που τρυπώνει στο μυαλό και κάνει την καρδιά να σκιρτά,
ξανά.. όπως τότε..
Μυρίζω πάλι εκείνο το άρωμα που είναι ακόμα ικανό να ενεργοποιήσει και τον πιο μικρό αισθητήρα του κορμιού. Να το κάνει ξαφνικά να ριγήσει..
Κι ύστερα πλησιάζει η κατάλληλη μουσική. Για να ντύσει την σκηνή να μην κρυώνει..
Τη σκηνή της επιστροφής..
Μια μουσική ανάλαφρη, σαν αεράκι που φυσά ένα καλοκαιρινό βράδυ..
Σαν ένα φύλλο που παρασύρεται εδώ κι εκεί..
Φόρεμα που γεμίζει σταγόνες θάλασσας..
Εκείνη η τόσο γνώριμη αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν τα φαινόμενα δείχνουν άλλο..
Τα φαινόμενα απατούν.
Όπως κι εσύ απάτησες τα όνειρά μας.
Εντάξει. Πέρασαν όλα, τα ‘βαλα σ’ ένα κουτί και τα ‘κρυψα στο πατάρι..
Κι ας μην τολμάω να το πω δυνατά..

Το παραδέχομαι,
σε σκέφτομαι..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2008