Σε κάποιο φίλο το χρωστώ

Δημιουργός: γιώργος εν πλω

Γραμμένο από παλιά για ένα φίλο που μέσα μου έχω βαθιά. Γιατί τα συναισθήματα δεν είναι για το συρτάρι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεμάτη η ζωή
ξεχειλισμένο ποτήρι
έζησες, έπαθες, είδες,
έπραξες, πόνεσες,
πληγώθηκες βαθιά
από χρόνια παιδικά
τραύματα,
αδικίες,
ατυχίες
δυστυχίες

ζήτησες στην πρώτη ευκαιρία τη χαρά
ξεχείλισες από όνειρα
πίστεψες στην έξοδο
από το αδιέξοδο

επένδυσες ό,τι είχες και δεν είχες
στην ελπίδα μιας σχέσης

η σχέση έγινε ζωή
έφερε κι άλλες ζωές μαζί της

μπήκες σε πορεία
ανηφορική

δική σου όμως αυτή τη φορά
για προορισμούς άγνωστους
κρυφά όμως εναγώνιους

και εκεί
έγινε το παρελθόν σου
ξανά παρόν

ζείς αυτά που είδες
βλέπεις ξανά αυτά που έζησες
μόνο που αυτή τη φορά
πονάς πιο πολύ
διότι νιώθεις μόνος
διότι νιώθεις θύμα και θύτης μαζί

τώρα κάνεις
αυτό που δεν έκανες
από νωρίς

τώρα ξεδιπλώνεσαι
ανοίγεσαι εκ νέου
και περιμένεις το μέλλον
λιγότερο εναγώνια

αφήνεις πίσω το παρελθόν
δεν γυρίζεις σε αυτό
το τραβάς μαζί σου
δεν γίνεται αλλιώς

και παρόλα αυτά
παραμένεις φίλος σε φίλους
έχεις να δώσεις σε αυτούς ακόμη από σένα

στη θύμισή σου φίλε βλέπω σε
μέσα σε φόντο γλυκύ και πικρό μαζί
μελωδίες σχετικές με σένα
με κατανύγουν
λόγια από σένα με αφαιρούν

υπάρχον για σένα φίλοι
υπάρχουν για σένα καταφύγια
προσευχητικά καρδιακά

υπάρχουν για σένα άνθρωποι
που πονούν και αγωνιούν
ανεξήγητα

φίλε
με κάνεις να εξίσταμαι
μπροστά στο μεγαλείο

της ζωής σου
της αγωνίας σου
της προσπάθειάς σου
της ψυχής σου
της καλής , ευαίσθητης
ύπαρξής σου.

Αυτά και άλλα πολλά που δεν λέγονται
αλλά βιώνονται
διότι οι ψυχές επικοινωνούν με άλλο τρόπο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2008