Αθάνατοι

Δημιουργός: mantinada, Μαρία Κ.

Αφιερωμένο στους φοιτητές και σε όλους όσους αγωνίστηκαν απαιτώντας τα αυτονόητα τη 17η Νοεμβρίου 1973

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I][B]Ημέρα μνήμης είπαν θα 'ναι,
να μην ξεχάσουμε ποτέ,
όσα για χρόνια μας πονάνε,
όσους χαθήκαν κάποτε...

"Επέτειο" την ονομάσαν,
γιορτάζουν μέσα στα σχολειά
το θάρρος μα και την ανδρεία
παιδιών που 'θέλαν λευτεριά...

Δεκαεπτά του Νοεμβρίου,
τριανταπέντε χρόνια πριν,
άρματα μάχης μπρος τους είδαν,
να κλέβουν όσ' είχαν ζωή...

"Αδέρφια μας, μη μας χτυπάτε,
εχθρός δεν είμαστε εμείς,
ψωμί, παιδεία, ελευθερία
ζητάμε μα δε μας ακούει κανείς..."

Κάποιοι τραγούδαγαν πιο πέρα
"πότε θα κάνει ξαστεριά..."
κι άλλοι κρατώντας μια σημαία
"χαίρε, ω χαίρε, λευτεριά..."

Μα, διψασμένα όπως ήταν
για αίμα τ' άγρια "σκυλιά",
κανέναν τους δε λυπηθήκαν,
τους 'θέλαν άψυχα κορμιά...

Ρίχνουν την πύλη μ' ένα άρμα,
σφαίρες σφυρίζουνε παντού,
μάνες που σπάραζαν στο κλάμα,
νεκρό το σπλάχνο τους κρατούν...

Κραυγές θανάτου στον αέρα,
παιδιά που τρέχουν να σωθούν,
κουρέλια λάβαρα... και αίμα
και τα "σκυλιά" να αλυχτούν...

Σύντομα όλα είχαν τελειώσει,
κανείς δεν είχε μείνει πια
για να φωνάξει σαν και πρώτα
"χαίρε, ω χαίρε, λευτεριά!"

Οι "σκύλοι" κέρδισαν τη μάχη
μ' αργότερα κατάλαβαν
τον πόλεμο πως είχαν χάσει
τα λάβαρ' όταν μάτωσαν...

Δεκαεπτά του Νοεμβρίου,
τριανταπέντε χρόνια πριν,
άλλαξε δρόμο η Ιστορία
κι εκείνοι πια... Αθάνατοι![/B][/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2008