Το εν δυνάμει

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το εν δυνάμει…


Η αρχή σου απόσταξε παχύρευστο κατράμι
Πέρα απ’ τη νύχτα έχεις φτάσει κι όλο πας
Σε κυνηγάει η υποψία του εν δυνάμει
Και μια ελπίδα που ακόμα πολεμάς

Τα κεκτημένα σου στον κόσμο δεν μετράνε
Δεν έχεις πρόσημο κι απέξω όλο μένεις
Κάτι αέρηδες σε παίρνουν και σε πάνε
Κι εσύ, σε πείσμα σου, ακόμα ανασαίνεις

Η καταδίκη σου, να βλέπεις πόσο πέφτεις
Να ‘χεις συναίσθηση της κάθε σου αυταπάτης
Ένας σπασμένος, τρισκατάρατος καθρέφτης
Σ’ απεικονίζει κι ένας ξεσκισμένος χάρτης

Από μακριά οι αγαπημένοι κι είναι χρόνια
Την απουσία που φοράς για φυλαχτό σου
Μετράς τα θέλω σου σε μαύρα κι άσπρα πιόνια
Και με συνέπεια εχθρεύεσαι το εντός σου

Κι εκεί κρυμμένο στη σιωπή του κουβαλάς
Ένα μικρούλι που απ’ τα μάτια σου κοιτάζει
Που δε σου μάθανε ποτέ να τ’ αγαπάς
Και που το ξέρεις τρομερά πόσο σου μοιάζει

Όταν σωριάζεσαι το χέρι του σου απλώνει
Την κάθε ανάσα σου, την κάθε προσευχή σου
Με το εν δυνάμει του αντέχει να πληρώνει
Και δε σ’ αφήνει ν’ αφορίσεις τη ζωή σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2008