Το δαχτυλιδι του Ακρωτηριου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Το δαχτυλιδι του Ακρωτηριου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Το δαχτυλιδι του Ακρωτηριου</b><p>Δημιουργός: Αστρογιογγι<p><i> του Γιωργη πρωτα και παντα</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Μια μπλε ακτινα τρυπησε τα ματια , φυσαει <br />
Θαλασσα μυρισε <br />
ο ηχος του νερου που σκιζεται και σκιζει<br />
κυματα , κι ένα παγκακι ενός πλοιου... <br />
<br />
Ξυπνησε!...σ'ένα υπνοσακκο χακι <br />
με πουπουλα , ολοκαινουργιο μυριζε <br />
Ένα γερομελτεμι κουνουσε το πλοιο <br />
Φουρτουνα με κατεβασμενο το πανι <br />
μοναχα η μαιστρα ανεβασμενη... <br />
Εβαλε το χερι στην τσεπη και βρηκε το  εισητηριο <br />
ΘΗΡΑ THIRA ...θυμηθηκε... <br />
<br />
-Ο κ.Πρωσοπαρχης; <br />
-Περαστε...καθιστε , τι ακριβως θελετε; <br />
-Μια αδεια ανευ αποδοχων... <br />
-Για ποσο καιρο; <br />
-Για μερικα χρονια ισως... <br />
-Χρονια; Θα φοιτησετε; <br />
-Θα ταξιδεψω...<br />
-Θα αστειευεστε βεβαια...δεν δικαιολογειται η αναψυχη <br />
-Οριστε το χαρτι του ψυχιατρου μου..εχω και...χαρτι! <br />
-Εχετε ποτε εισαχθει σε ψυχιατρικη κλινικη; <br />
-Οχι!...και δεν προκειται...απλα χρειαζομαι μια αλλαγη<br />
-Θα σας δωσω δυο εβδομαδες αδεια..<br />
<br />
<br />
Σηκωθηκε και κατευθυνθηκε στο γραφειο του <br />
Διαλεξε λιγα , ένα χαρτι , ένα στυλο και μια φωτογραφια <br />
Χαμογελασε στους συναδελφους του <br />
κι αποχωρησε μιμουμενος ότι περπατα αθορυβα <br />
χωρις να ενημερωσει κανεναν... <br />
<br />
Ο ηλιος τον τυφλωσε μολις βγηκε στην λεωφορο <br />
Ασυναισθητα το χερι του επιασε στην τσεπη του,τα χαπια του νευρολογου <br />
Εβγαλε το κουτι και το ακουμπησε στο δημοτικο καλαθι σκουπιδιων <br />
περασε απεναντι την ωρα που ενας νεαρος επαιρνε τα διασημα χαπια , πισω του <br />
Επρεπε να ταξιδεψει! <br />
κατεβηκε στον Πειραια... <br />
διαλεξε ενα μπλε πλοιο που οι ναυτες του τα'πιναν  στο απεναντι καφενειο <br />
καθισε για καφε , .στο τελος συνεχισε μαζι τους στο μπαρ του πλοιου... <br />
Τον αφησαν μεθυσμενο στο παγκακι <br />
αφου πρωτα του εκοψαν γελωντας , το αποκομα του εισητηριου... <br />
<br />
Οι Αμερικανοι τουριστες διπλα του δεν ενιωθαν καλα <br />
-Πως ειναι δυνατον αυτη "η λιμνη" να εχει τοσο μεγαλα κυμματα; <br />
-Μυθολογια ξερετε; <br />
-Φυσικα <br />
-τον Αιολο με τους ανεμους του; <br />
-Βεβαια! <br />
-Που γεννηθηκαν ;... σε λιμνη; <br />
Δεν του απαντησαν<br />
αντιθετα μπηκαν μεσα για την Διακεκριμενη θεση τους<br />
που ισως κουνουσε λιγοτερο... <br />
Ξερασε ακομα μια φορα τα χτεσινα μεθυσια <br />
Χαμογελασε , μα ηδη ενιωθε καλυτερα... <br />
Εφτιαξε το μπουφαν για μαξιλαρι <br />
κι αγναντεψε την "λιμνη" μεχρι ν'αποκοιμηθει...  <br />
<br />
Ξυπνησε...κι εριξε το βιολι απ'την κουβερτα παρασερνωντας το ... <br />
Το χακι του T-shirt ηταν πεταμενο σε μια καρεκλα <br />
Φωτια στο τζακι , εβραζε νερο <br />
Ο ηχος της τσαπας απ' εξω σκαλιζε με ωριμο ρυθμο... <br />
και κατι αλλο ... πιο πισω... <br />
ενα βουητο ,  κλαμα <br />
η θαλασσα ουρλιαζε με υποκωφα κυματα <br />
σκαλιζε την ακτη... <br />
συντροφος , κυρα αληθινη <br />
που με τα νυχια της κοβει της γης κομματια <br />
τα περνει μεσα της...και τα εναποθετει νοικοκυρεμενα<br />
Σοροκαδα <br />
σαρκα το χωμα <br />
γλυπτα , σχηματα γεννα <br />
που ολο αλλαζουνε το χτες και το τωρα θεσεις <br />
μα ο ηχος της τσαπας απο πισω...καθησυχαστικος <br />
<br />
Ανοιξε την πορτα <br />
Τον κοιταξε με το σακακι στον ωμο <br />
-Σηκω! Ντυσου κι'ελα μαζι μου <br />
παρε το δισακι , φυσαει κι εκλεισε την πορτα <br />
Ηπιε καφε και βγηκε εξω... <br />
-Που παμε; τον ρωτησε και ποιος ειστε; <br />
-Νεαρε μου δεν ξερω εσεις ποιος ειστε! <br />
σας βρηκα σε ενα χαντακι διπλα στο χωραφι μου <br />
και σας εβαλα να κοιμηθειται στον πυργο <br />
καμμια φορα κοιμαμαι κι εγω <br />
παμε στο χωριο , ανεβενε τον "ποταμο"! <br />
τον εσπρωξε ...με τον αερα να σφυριζει <br />
μολις και ειδε πισω του το γαιδουρακι <br />
με το σαμαρι του , νεο και δυνατο <br />
μα που δεν ηθελε με τετοιο καιρο να σκονιζει τα ματια του ... <br />
-Που ειναι ο ποταμος; τον ρωτησε <br />
Γαιδουροδρομο βλεπω με βοτσαλα πετρες και αμμο <br />
-Χειμαρος ειναι που τον χειμωνα κατεβαζει τα νερα <br />
απο τους γυρω λοφους...καμμια φορα ανεβαινει κι θαλασσα   <br />
Μπηκαμε στο χωριο στο τελος του ποταμου <br />
και ως δια μαγειας <br />
δεν ενιωθες αγερα στο προσωπο <br />
Απανεμο ολο! <br />
χτισμενο σ'ενα βαθουλωμα <br />
με πετρινα σοκακια απο μαυρη πετρα <br />
μα πανω απο το χειλος της ελαφροπετρας <br />
λυσαγε <br />
αφησαμε το γαιδουρακι στο σταυλο του <br />
και μπηκαμε σ'ενα σπιτι <br />
στην πορτα ενα μανταλο μοναχα <br />
και μια πρασινη σιτα <br />
-Περιμενε εδω...θα μενεις διπλα στο θολακι  <br />
θα με ξεπληρωσεις με εργασια...και βλεπουμε...<br />
<br />
<br />
Ξαπλωσε στο αχυρενιο στρωμα... <br />
[I]κι ειδε τους κυκλαδιτες που φτιαχναν πρωτοι τα κητη <br />
σαν ναυπηγοι , σπονδυλωτα σκαφη με ξυλινη την ραχοκοκαλια  <br />
σαν ορκες ταξιδευουν στο Αιγαιο <br />
διακινωντας τον οψιδιανο λιθο <br />
απο την Μηλο , στον Φαραω Τιθμωση τον Γ' <br />
τις Σφηκες της Αιγυπτου <br />
με τα μακρια μαλλια <br />
γυμνοστηθοι περιφερονταν <br />
καλυπταν τα επιμαχα μερη τους λαγονες τους<br />
με πολυχρωμες φουστες , μακριες μπροστα πιο κοντες πισω<br />
τους αποικους τους φωναζαν "Κεφτιου"<br />
Εμας Μινωιτες , αν κι ειμαστε Στρογγυλιανοι <br />
παιδια του Χαρουμενου πολιτισμου <br />
περα απο τις θαλασσες...  <br />
Διακινουσαμε τα κεραμικα μας  <br />
ενα λιμανι <br />
κι ενα κωπηλατο πλοιο 30 μετρων <br />
με 42 κωπηλατες και πληρωμα 60 ανδρων <br />
σεργιανιζε εννια ωραιες κυριες <br />
με σκεπαστρο για να προστατευονται <br />
απο τον Ηλιο και το αδιακριτο βλεμα του ... <br />
<br />
Ακρωτηρι <br />
Βγηκε απο το μπαρ με κατευθυνση τον χωρο ανασκαφης <br />
Μολις ειχε προσληφθει να κοσκινιζει το χωμα <br />
και τα κομματια που θα βρισκει να τα βαζει στο μεγαλο τραπεζι <br />
μηνες η και χρονια εκαναν να  τα συμπληρωσουν μεταξυ τους <br />
αρχαιες εικονες αναδυονταν μπροστα του <br />
Παντα του αρεσε το παζλ κι ευκολα ταιριαζε τα μερη <br />
με την συμφωνη γνωμη των αρχαιολογων <br />
Σημερα θα εσκαβαν ενα καινουργιο σημειο <br />
και ηταν σιγουρος πως κατι θα εβρισκαν ... [/I]<br />
<br />
<br />
Μηνες εκανε ο Ναυσιθοος να επιστρεψει απ¨την Σχενια <br />
Πηδησε στα βοτσαλα με το σκοινι και κρατησε <br />
το σκαρι δενοντας το <br />
Κοσμος παντου <br />
τα σοκακια της πολης γεματα κοσμο <br />
τα κτηρια ολα απο λαξευτη πετρα <br />
κι οροφο ονομαζαν την στεγη του σπιτιου  <br />
οπως ο  Ομηρος οροφο τραγουδα το καλαμι της στεγης<br />
πολυοροφα τα σπιτια <br />
τα χαζευε κοιτωντας το υπερωον του καθε σπιτιου <br />
ψαχνωντας για καμμια γνωριμη μορφη <br />
Μια πορτα ανοιξε και μια γυναικα τον αρπαξε <br />
-Γρηγορα επανω!...τραβωντας τον απο το χερι... <br />
ανεβηκε τις σκαλες διπλα απο την αποθηκη <br />
περασε την κολωνα στον χωρο των ανδρων <br />
και εφτασε επιτελους στο δωματιο <br />
με τα 8 παραθυρα <br />
4 απο την μια και 4 απο την αλλη σε γωνια <br />
Μια γυναικα ειχε χασει τις αισθησεις της <br />
Την χτυπησε απαλα στο μαγουλο <br />
και την πιτσιλησε με νερο για να συνελθει <br />
Η Ειλαπινη ανοιξε τα ματια της και χαμογελασε <br />
Τον ειχε δει προηγουμενος να διασχιζει  <br />
την οδο Τελχινιων και η καρδια της σκιρτησε στο περασμα του<br />
μα η σκοτεινη σπειρα εμφανιστηκε μπροστα της κι ολα χαθηκαν...<br />
<br />
<br />
[I]Γυριζε στο σπιτι οταν ενας ταυρος <br />
ξεπροβαλε απ'το στενο <br />
κι αρχισε να τρεχει καταπανω του <br />
με τα κερατα κατεβασμενα <br />
κι αιματα να τρεχουν απ' το κεφαλι του <br />
Δεν το πολυσκεφτηκε <br />
πηδησε την μαντρα πεφτωντας στα ποδια της Ψαρους <br />
ενα λευκο-γκρι μουλαρι <br />
αρκετα φιλικο με τους ανθρωπους <br />
Ξεφωνητα παιδιων περασαν διπλα του <br />
και πισω απο τον τοιχο <br />
Ο Γερος τον περιμενε στην μικρη αυλη <br />
σιγλιζε νερο απο την στερνα του <br />
και γεμιζε σιγλιες την σκαφη του γαιδαρου <br />
Χαρουμενος αυτος χαιροταν τον κοπο του ξεδιψωντας[/I]<br />
<br />
<br />
Η Ειλαπινη αφησε πισω της το χωριο <br />
και αρχισε να ανεβαινει το βουνο <br />
πηγαινοντας μια προσφορα στο ιερο της Θεας Μητερας <br />
Την ακολουθησε...ηθελε να της μιλησει <br />
Το βουνο ηταν γυρω στα 1600 μετρα ψηλο <br />
με τον κρατηρα στην κορυφη του <br />
κατι που κανεις δεν γνωριζε <br />
μονο τους σεισμους ενιωθαν <br />
σημαδι οτι η Θεα κατι ηθελε <br />
Αφησε την προσφορα στο βωμο και προσευχηθηκε <br />
δεν την ενοχλησε , κατεβηκε πιο κατω και την περιμενε<br />
<br />
<br />
 [I]-Κυριακη σημερα...θα παμε στην εκκλησια... <br />
ηδη καλεσε η πρωτη καμπανα <br />
Σηκωθηκε και ντυθηκε <br />
φορεσε κατι καθαρο και σκουρο <br />
και βγηκε μαζι του <br />
Πολλες οικογενειες ανεβαιναν στην εκκλησια <br />
της Παναγιας...γεματη βασιλικους <br />
και γαρυφαλα...θεοσκοτινη <br />
μπηκε κι αναψε ενα κερι <br />
προσκυνησε την εικονα του 14ου αιωνα <br />
και καθησε πιο πισω... <br />
Τα στασιδια γεματα με τους γεροντοτερους <br />
που οσοι ενιωθαν νεοι στεκονταν ορθοι μπροστα τους <br />
Ο παπας, μορφη δυναμικη, λειτουργουσε με δυνατη φωνη <br />
ξαφνου ο Γερος διπλα μου σηκωσε το χερι του <br />
-Ως εδω!...φωναξε , σταματωντας την λειτουργια <br />
Γυρισε στους ψαλτες και τους ειπε τι επρεπε να ψαλλουν <br />
κοιτωντας τον παπα αν συμφωνει... <br />
με ενα νευμα ο παπας ξεκινησε να ψελνει <br />
απο το σημειο που μολις ειπωθηκε <br />
οι ηλικιωμενοι γουργουριζαν ευχαριστημενοι <br />
που μαθαινει ο παπας και τους ακουει...  [/I]<br />
<br />
<br />
Θα πιεις ακομα ενα ποτο;<br />
στραφηκε στην ομορφη τουριστρια διπλα του <br />
Παντα τους αρεσε να ακουν τις ιστοριες του<br />
απεφευγε τις κουραστηκες σχεσεις <br />
Χορευε μαζι τους εκανε και κανα μπανιο,καλοκαιριαζε <br />
μα δεν ηθελε σχεσεις , ηταν αρραβωνιασμενος<br />
αλλα δεν θυμοταν με πια... <br />
Επρεπε να την ειδοποιησει αλλα πως; <br />
Μαλλον αυτη θα εκανε την αναζητηση <br />
ισως...ισως να μην την ξανασυναντουσε ποτε <br />
ισως πεθανε και δεν το ξερει <br />
σκεφτοταν πινοντας το ποτο του<br />
Χαιρετησε και βγηκε εξω <br />
τραβηξε για τον Πυργο <br />
το κτισμα κατω στο χωραφι <br />
περασε μεσα απ' τα χωραφια καληνυχτιζοντας <br />
τους γαιδαρους και καποια πλασματα  <br />
που κοιμοντουσαν ορθια <br />
Η λαμπα πετρελαιου αναβε ακομα <br />
μπηκε και ειδε τον Γερο να κοιταζει <br />
παλιες φωτογραφιες με το βιολι στα γονατα <br />
κι ενα ποτηρι κρασι διπλα του <br />
-Αργησες!...σε λιγο θα πεσω... <br />
-Το ξερω...σε προλαβα... <br />
ειχε κοσμο σημερα...γνωρισα μια κοπελα <br />
απο την Λαπωνια... <br />
-Τα χαραματα θα σκαψουμε τις αμπελιες <br />
-Ο καιρος χαλαει...θα φυσαει αυριο... <br />
-Γι'αυτο πρεπει να ειμαστε κοντα <br />
εχει καιρο να ξεσπασει η θαλασσα <br />
μπαινει καλοκαιρι <br />
και ειδα συννεφα πανω απο την Παχιά και την Σειρηνα να'ρχονται... <br />
-Θα'μαι ετοιμος...<br />
<br />
<br />
[I]-Τι κανεις εδω; <br />
-Ηρθα για να βρω αυτο που ψαχνω <br />
-και τι ψαχνεις; <br />
-Δεν ψαχνω πια...το βρηκα! <br />
Τα ματια του χαμογελουσαν... <br />
Την ακολουθησε στο κατεβασμα της πλαγιας <br />
-Σου εφερα κι ενα δωρο...της φωναξε <br />
-Σκουλαρικια;... σαν αυτα που χαριζεις στα λιμανια; <br />
-Ενα δαχτυλιδι...το αγορασα στην Κνωσο για σενα <br />
-Για μενα; γιατι σου αρεσω; τον ρωτησε γελωντας <br />
-Ψαρευω και σκεφτομαι εσενα <br />
βγαζω τις αιγες του αδελφου μου για βοσκη <br />
και σκεφτομαι μοναχα εσενα <br />
ακομα και τις μερες που περιμενα <br />
να μπω στο λιμανι του Νειλου <br />
εσενα σκεφτομουνα...αρα θα γινεις γυναικα μου! <br />
-Προς το παρον ειμαι ιερεια της Θεας <br />
Μετα την γιορτη της γεννησης της Μητερας <br />
θα την ρωτησω!...και γελια χαρουμενα ακουγονταν στο δασος <br />
και πιθηκοι κι αγριογατες πεταχτηκαν απ τα χορτα <br />
τρομαζοντας ο ενας τον αλλον <br />
με τον πιθηκο να πηδαει και να κρυβεται στην αγκαλια της <br />
-Φαινεται να σε ξερει...της ειπε ζηλευοντας<br />
-Zει κοντα στο ιερο απο μικρο...με ξερει... <br />
Σσσχχιου!!!... Προσεξε την αγριογατα...με ξερει κι αυτη... [/I]<br />
<br />
<br />
Τυφωνας!  Η θαλασσα χτυπουσε τον γκρεμο <br />
σκαρφαλωνε πανω του <br />
τον ανεβαινε πλατιαζοντας την γλωσσα της στο χωραφι <br />
Ντυμενοι καλα ανοιγαμε χαντακια <br />
για να φυγει το θαλασσινο νερο <br />
απο την ριζα της αμπελιας <br />
να μην καουν,μειωνοντας την παραγωγη σταφυλιου <br />
που ηταν αναγκαια για την ετησια συνεισφορα  <br />
Κυματιζε το πανωφορι του καθως εσκαβε το αυλακι <br />
και η τσαπα γρηγορα και βαθια εσκαβε τον κισσυρα <br />
Μα η θαλασσα κερδιζε φανερα <br />
σχεδον το μισο χωραφι ηταν πλημυρισμενο <br />
και κατω απ'τον μικρο γκρεμο <br />
ειχε φορεσει το πρασινο φλεγματινο φουστανι εμφανως οργισμενη...<br />
<br />
[I]<br />
Μου φωναξε να τσαπιζω γρηγοροτερα ...να φευγουν τα νερα<br />
αρπαξε το σχοινι του γαιδουριου και το τραβηξε κοντα στον γκρεμο<br />
-Θα σας δαμασω κυματα! φωναξε<br />
και συμπληρωνε κοφινιες με χωμα στο αναχωμα<br />
που τα κυματα  το σπαζαν με δυναμη....παρασερνοντας το....<br />
τρωγοντας σιγα σιγα το χωραφακι...μα οι αμπελιες κρατουσαν<br />
δεν παρασυρονταν...<br />
-Διαβολογυναιο θαλασσα! Μαζεψε τα μεγαλα σου!<br />
Κι αυτη τραβηχτηκε πιο μεσα....<br />
μα ενα τεραστιο κυμα ξεχωριζε  κι ερχοταν...μας το στελνε<br />
-Θα μας χτυπησει δυνατα ! μου φωναξε...<br />
Ν' ανοιξουμε χαντακια μεχρι τον "Λακκο"...να φευγουν απο κει...<br />
Το φτυαρι και η τσαπα πηραν φωτια μα ξαφνου<br />
το κυμα εμφανιστηκε οσο ενα σπιτι πανω απ' τα κεφαλια μας...μ'εσπρωξε<br />
-Τρεχα μεσα και βαλε τα πανια στην πορτα!<br />
εδιωξε το γαιδουρι και κατευθυνθηκε προς τον γκρεμο...<br />
-Δεν σε φοβαμαι θαλασσα , μου πηρες το παιδι μου ...<br />
μα εμενα δεν το μπορεσες!...κι εσκυψε πιανοντας δυο γερικες ριζες κοντινες...<br />
Το κυμα εσπασε κι εκοψε την γη στην ακρη με την δυναμη του<br />
σκεπασε τον Γερο κι εφτασε ως το σπιτι...<br />
Δεν πιστευα οτι θα εφτανε μεχρι τον Πυργο μα κοντραρα γερα την πορτα<br />
μ¨αυτη ανοιξε το παραθυρο και πλημμυρισε τον χωρο...<br />
κι οπως ηρθε , τραβηχτηκε ,περνοντας μαζι της τις πρωτες σειρες των αμπελιων<br />
Ο Γερος γονυπετης  γελαγε κι εκλαιγε μαζι...<br />
-Αυριο θα φερω κι αλλο χωμα και θα φυτεψω τα κλαρια μου<br />
θα τα ποτιζω καθε μερα...και πριν το καλοκαιρι φυγει παλι θα εχω τον καρπο μου!<br />
Το δικο μου θα περασει!..Σ' ευχαριστω που νοστιμευεις το κρασι μου!<br />
γυρισε κοιταζοντας εμενα...<br />
-Βγες εξω! να στραγγιξουμε τ' αμπελι!...κι εχει ο Θεος...[/I]<br />
<br />
<br />
O Nαυσιθοος κατηφορισε στην παραλια <br />
αιροταν την μερα,την αισθηση ελευθεριας του νησιου <br />
σταματησε στον εμπορικο αντιπροσωπο των Μινωιτων <br />
φορτωναν κεραμικα σ'ενα πλοιο <br />
στου λιμανιου τον διπλανο κολπο ,στη Βραχουσα <br />
Εκει που το μαυρο <br />
συνυπαρχει με το κοκκινο <br />
Το αγαπημενο του μερος με πανσεληνο <br />
εκει ελπιζε να παρασυρει την Ειλαπινη <br />
την παρασυρμενη... <br />
<br />
<br />
[I]Κοιταξε την παραλια απο ψηλα <br />
-The Red beach...bitchy! <br />
-Οριστε; Για μενα το ειπες αυτο;<br />
-Χα!... οχι βεβαια...ετσι την αποκαλω  <br />
 Φαντασου το μερος μεσανυχτα...  <br />
 A schizophrenic moon party on the Red Beach ! <br />
- Κι οταν ανατελει ο ηλιος και δωσει απ'τα χρωματα <br />
 το κοκκινο , το χρωμα της σκουριας... <br />
 θα θεραπευονταν η θα δραπετευαν ; <br />
-Αυτους θα τους μαζευαμε με βαρκες...<br />
Οταν θ' ανατελλει η Σεληνη...- εχεις δει ποτε την πανσεληνο εδω; -<br />
...τοτε θα θεραπευονταν...[/I]<br />
<br />
 <br />
Τα συννεφα ετρεχαν στην πλαγια <br />
σπρωγμενα απ'τον Νοτια <br />
κι εβρεχε δυνατα στη θαλασσα <br />
και στη στερια...  <br />
ο Γερος παλευε τα κυματα <br />
υψωνε αναχωματα στην ακρη του γκρεμου <br />
με το γαιδουρι του αδειαζανε κοφινιες  στην ακρη ... <br />
μα λιγοστευε ο θυμος της... <br />
κι ο αγερας δεν ηταν πια τοσο δυνατος... <br />
<br />
Τρια χιλιοστα ηταν το παχος των τζαμιων <br />
και στις κορνιζες <br />
κιτρινισμενες φωτογραφιες του Γερου <br />
προσωπα ντυμενα με ρουχα εποχης <br />
οσα μπορουσαν... <br />
ενα αλλο βλεμα καθρεφτιζε <br />
το οραμα μιας ξεχασμενης εποχης <br />
χαμογελουσε το προσωπο τους <br />
χαμογελουσαν και τα ματια τους <br />
καθως δουλευαν στα χωραφια <br />
τη συγκομιδη του καρπου <br />
Ενα παντοπωλειο με κιτρινο κουτι <br />
διπλα στη πορτα  <br />
η αποθηκη του Συνεταιρισμου  <br />
και γυρω της αλωνια πολλα λιθοστρωτα <br />
την προμηθευαν κριθαρι, σταρι, ντοματακια <br />
σταφυλια και φυστικια <br />
τα ελιαζαν ολα στα ταρατσακια <br />
αυτα που χρησιμοποιουσαν τα παιδια <br />
για να γυριζουν το χωριο απο ψηλα...  <br />
<br />
-Μετα τον σεισμο του '56 <br />
πολλα σπιτια κατερευσαν <br />
πολλοι αναγκαστηκαν να φυγουν <br />
Την εποχη εκεινη αποφασισαν να φτιαξουν <br />
ενα ορφανοτροφειο να μεγαλωνει τα παιδια <br />
που μεγαλωναν με τ'αλλα του χωριου <br />
-Σημερα ειναι σχολειο; <br />
-Ο δημοσιος παιδικος σταθμος <br />
-κι εκει ; <br />
-Μια Καναβα <br />
-Οινοποιιο; <br />
-οινος και ονος!Τι ευτυχια!Τι αλλο να θελει καποιος <br />
εκτος απο το να φυγει γρηγορα για να βρει τους αγαπημενους του <br />
-Συνηθως ομως περιμενεις.... <br />
-Ο Θεος επιτηδες το κανει...σου ζητά να επιστρεψεις μια και δεν εισαι ετοιμος <br />
κι οταν ζησεις τα λαθη σου και τα καταλαβεις <br />
και δεν ξανασυμβει... ισως σου επιτραπει να τους επισκεφτεις...<br />
<br />
<br />
[I]Μερες τωρα το βουνο της Μητερας ταρακουνιοταν....<br />
Ισως η ιδια η Θεα ηθελε να της δειξει οτι δεν συμφωνουσε μ'αυτη την σχεση<br />
Προσευχοταν για να καταπραυνει τον Θυμο της η για της πει <br />
να της δωσει ενα σημαδι,το τι την ενοχλει...<br />
Ο Ναυσσιθοος  της ζητουσε επιμονα να  ταξιδεψει μαζι του...<br />
Στριφογυριζε επιμονα το δαχτυλιδι του στο δαχτυλο της<br />
εκτελωντας μια θυσια στην Θεα<br />
οταν ενα συννεφο μαυρου καπνου υψωθηκε απο την κορυφου του Βουνου<br />
ενω εκρηξεις ακουγονταν στην κορυφη<br />
και υπογεια<br />
Καυτη μαυρη αμμος  αρχισε να βρεχει ο ουρανος<br />
ψιλη , που οπου σ' ακουμουσε το δερμα καιγοταν στην στιγμη<br />
Το χερι και η γαμπα της την ετσουξαν ,δεν ουρλιαξε στον πονο<br />
ουτε στην θεα απ' τα σημαδια των σφαγειων...<br />
μοναχα αρχισε να τρεχει με ολη της την δυναμη προς την θαλασσα...<br />
Κρυφτηκε για λιγο μεχρι να βρει την ανασα της πισω απο ενα τεραστιο βραχο<br />
μα η γη σειστηκε τοσο δυνατα που ο βραχος κουνηθηκε<br />
κι αρχισε να κατρακυλα στην πλαγια...<br />
Βραχοι αντικατεστησαν την αμμο ,βραχοινη βροχη<br />
μαυρος βασαλτης για σταγονες<br />
και κοκκινα βραχια σαν τις πληγες της<br />
Απο μακρια εβλεπε σπιτια να καταρρεουν<br />
σαν το ηθικο της ,ακουγε ανθρωπους να ουρλιαζουν απο μεσα<br />
διπλα της πιθηκοι ...την προσπερνουσαν<br />
κι εσπερνε η Θεα γυρω της...<br />
Μα οπως αρχισε σταματησε<br />
σιγησε<br />
Ολα γκριζομαυρα...<br />
και τα ζωα συνεχιζαν να πλησιαζουν το νερο<br />
μερικα ηδη κολυμπουσαν ,σημαδι οτι επρεπε ν¨αφησουν το νησι<br />
Βρηκε τον Ναυσιθοο εξω απο το κατεστραμενο σπιτι της<br />
-Φευγουμε! της φωναξε...οι γονεις σου βρισκονται ηδη στο πλοιο<br />
Στο λιμανι ολος ο κοσμος επιβιβαζοταν σε καθε ειδους σκαφη<br />
...προς την Κνωσσο  <br />
Ο τρομος κατοικουσε μεσα της μα τον παραμερισε και τον αγκαλιασε<br />
- Η Θεα ειναι θυμωμενη μαζι μου...επειδη δεχτηκα τον ερωτα σου<br />
πριν την Γιορτη της Γεννησης ...<br />
και λεγοντας αυτα το βγαλε και το πεταξε πισω μ¨ολη την δυναμη της<br />
-Παρε το δαχτυλιδι μου Θεα και μην μας διωχνεις!<br />
 Ελεος Μητερα!!!<br />
Μ'ανοιχτα τα πανια ,πλοια καθε τυπου ν' ανοιγονται στο πελαγος<br />
εκει που οι προγονοι , οι Πελασγοι , παντα επιβιωναν...<br />
Ο Ναυσιθοος ακουγε τους απιστευτους κροτους απ την Στρογγυλη<br />
να δυναμωνουν και την θαλασσα να κοχλαζει γυρω απ'το νησι<br />
τα ψαρια ανεβαιναν στην επιφανεια...βρασμενα!<br />
Γελασε με τρομο<br />
απο την Γη και την Θαλασσα αναδυοταν καθε ειδους μυρωδια<br />
- Σιγουρα μαγειρευει η Θεα!<br />
Εστριψε το πηδαλιο ολο αρριστερα και φωναξε στους κωπηλατες<br />
να μην σταματησουν αν δεν φτασουν μεχρι τα Χρηστά,τις δυο βραχονησιδες<br />
Στο μεγαλυτερο υπηρχε ενας καθετος ψηλος γκρεμος απο πισω,<br />
εκει θα κρυβονταν...μεχρι να περασουν απεναντι στην Αποικια...<br />
πλησιαζαν σαν ειδαν το Βουνο της Θεας να καταποντιζεται<br />
και το νερο της θαλασσας αφρισμενο να καταδιωκει ...<br />
Σκοτεινιασε<br />
σαν ενας τεραστιος ογκος νερου υψωθηκε σε υψος<br />
μεγαλυτερο των λοφων του νησιου...<br />
με ταχυτητα κατεστρεφε τα πλοια που βρησκε στο διαβα του<br />
τα καταπινε...<br />
κι ολο πλησιαζε η Βοη και δυναμωνε...το Κυμα ψηλωνε...μεγαλωνε<br />
οσο και το βαθος του βυθου...<br />
Κολληστε το πλοιο στον γκρεμο!...φωναξε<br />
κι εφερε το σκαρι παραλληλα...δεθειτε!<br />
Το Κυμα σκεπασε ολοκληρη την βραχονησιδα<br />
παρασερνοντας πετρες ,ζωα, βραχια στον δρομο του...<br />
Το σκαφος υψωθηκε αποτομα  -ριχνοντας το πληρωμα στο καταστρωμa-<br />
δεκαδες μετρα...λιγο ακομα και θα ξεπερνουσαν τον γκρεμο<br />
οταν πανω απο τα κεφαλια τους ειδαν κι ακουσαν το νερο να περνα<br />
και να συνεχιζει τον δρομο του αφηνοντας τους να παλευουν ν'αναπνευσουν<br />
απο το χτυπημα του<br />
το αποτομο πεσιμο και το χτυπημα στα βραχια κατεστρεψαν ενα μερος<br />
του πλοιου , μερικοι επεσαν στην θαλασσα και χαθηκαν...<br />
Ο Ναυσιθοος αγκαλιασε την Ειλαπινη στο βαθυ σκοταδι που ακολουθησε<br />
βρισκοντας τον δρομο για τα χειλη της... [/I]<br />
<br />
<br />
Ονειρευτηκε παπυρους.... Αιγυπτιακα κειμενα που ανεφεραν <br />
Επι 9 μερες κανεις δεν βγηκε απο τ'ανακτορα ... <br />
και κανεις δεν μπορουσε να δει το προσωπο του αλλου <br />
Η Αιγυπτος ερημωθηκε <br />
αιμα παντου... <br />
λοιμος σ'ολη την χωρα <br />
οι ανθρωποι δεν ταξιδευουν πια <br />
ο Ηλιος κρυβεται συνεχως"<br />
<br />
<br />
[I]Κοσκινιζε το χωμα σαν φανηκε ενας κρικος<br />
χρυσαφιζε<br />
τον εξυσε με το νυχι του<br />
κι ετρεξε στην Μαριω την Συντηρητρια<br />
-Αυτο το δαχτυλιδι ειναι για σενα!...<br />
 θα παμε την Κυριακη για μπανιο;<br />
Του χαμογελασε ρωτωντας τον τομεα και το σημειο που βρεθηκε<br />
-Μοναχα αν ερθεις στην πανηγυρη του χωριου την Κυριακη...<br />
-Δεν εχω ρουχα για εκκλησια<br />
-Ζητα απο τον Γερο σου...<br />
Φορωντας το καλυτερο του τζιν και τ'αθλητικα παπουτσια<br />
με το μαυρο του πουκαμισο και το σακακι του Γερου<br />
μπηκε και προσκυνησε...ο Γερος εψελνε...<br />
περασε στην μερια των γυναικων...<br />
μα δεν την ειδε και ρωτησε την διπλανη γρια...<br />
-Βγηκε να χτυπησει τις καμπανες,μετα θα βοηθησει στην πανηγυρη<br />
του απαντησε θυμωμενα κοιταζοντας τον απο πανω ως κατω...<br />
Την πλησιασε...<br />
-Ελπιζω να φορας το μαγιο σου!  της ψιθυρισε...<br />
Χαμογελασε και του εδωσε ενα απο τα τρια καμπανοσχοινα<br />
της βαριας καμπανας...<br />
-Μα δεν ξερω!<br />
-Δεν πειραζει...θα μαθεις...ξεκινα!...[/I]<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2008</td><td valign=top></td></table><br />