Ταξίδια

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδια για το άγνωστο σχεδίαζα συχνά
Ήλιοι,αρώματα δροσιές ,χαρές που δεν έχουν αριθμό
Άστρα μεσημεριάτικα κι η πούλια,όραμά μου μακρυνό
Αλήθεια ποια όνειρα με θρέψαν με τούτη τη ψευτιά;

Ψευτιά που δεν κατάλαβα παρά όταν ήταν πιά αργά
Έχασα τα χρόνια μου αναζητώντας την ζωή
Σε πολιτείες ξένες ,στο δρόμο,κάτω απ’τη βροχή
Και να που δεν επρόλαβα να φτάσω πουθενά

Ποτέ μου δεν θα μάθω ποιός είναι ο προορισμός μου
Περιπλανιέμαι στην τύχη, δραπετεύω σε δωμάτια ξενοδοχείων φτηνών
Φτωχές αμαρτίες,αφηρημένο ανεκπλήρωτο αγνώστων ιδανικών
«Μα επιτέλους τι ζητάς ;» με ρωτάει ο ευατός μου

Προς τι οι μακριές εξομολογήσεις ,ναι ,προς τι;
Υπήρξα π;aντα εχθρός του εαυτού μου μοχθηρός
Εγώ ο ένοικος της ματαιότητας ένας τρελλός και αινιγματικός
Που τίναξα κάποτε τα μυαλά μου για μια ωραιότερη εποχή

Θεέ μου ονειρεύτηκα πολύ,έτσι ξέχασα να ζήσω
Ήρθε ο καιρός της δοκιμασίας ,υπάρχει πιο μεγάλη μοναξιά;
Σύντομα θα σε χρειαστώ ,θα νιώσω ένοχος ξανά
Χαμένη είμαι υπόθεση του κόσμου και πια να φύγω δε θ’αργήσω

Ω ασυλλόγιστα πουλιά,όνειρα ,πράγματα του κόσμου μακρυνά
Που δεν σας γνώρισα ποτέ
Να τι γυρεύω καημένε μου δεύτερε εαυτέ
Να τραβώ τρελλά για την απανεμιά,μονάχα εσύ κι εγώ κι ακόμα μιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2008