Αλαζονεια

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

ειμαστε φτιαγμενοι ο ενας για τον αλλον. τελος.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι τόσο συνεπαρμένος
από τον εαυτό μου
που ώρες ώρες
με αισθάνομαι
σαν κέρατο ταύρου Ισπανίας
σαν δόντι λιονταριού του Ζαΐρ
σαν φύλο σαρκοβόρου φυτού
σαν βέλος ινδιάνου κυνηγού
σαν κεραυνό μαύρου ουρανού
σαν χιονοστιβάδα την άνοιξη
σαν ουρά φάλαινας άσπρης
σαν ευχή σε κόλαση
και σαν καρφίτσα στον θρόνο του Θεού...

Έτσι διατάζω (ή εκλιπαρώ)
τον τύπο του καθρέφτη
να φτιάξει έναν καφέ
Ο τυχερός είναι έξω
πιό κοντά στα φλιτζάνια
και στα ντουλάπια
Στις αναμνήσεις.
Κι εγώ μέσα στη λάμψη
στους δρόμους από ζάχαρη
στον ουρανό της γειτονιάς
στον ωκεανό του ενυδρείου
και στα γιαπιά της επιτυχίας
Τόσο άπατα και συνάμα ψηλά
που μπέρδεψα το έξω με το μέσα
και δε βλέπω πλέον καθαρά
προς τα που θα έπρεπε
να φύγω για να ξεφύγω
και που θέλω να σταθώ
απλά και μόνο για να ζήσω..

Γέμισε ο κόσμος καθρέφτες!
Στολισμένα περιβόλια!
Καρδιά σε βλέπω!
Είσαι εγώ ή είμαι εσύ;
Τι ρόλο παίζει;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2008