Αντίλαλοι Φλεβάρη

Δημιουργός: Τάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλη η ζωή μου ένας θυμός
με πιάνει από τα μάτια
όλη η ζωή μου ένας καημός
και όνειρα κομμάτια

το φως μες τα παλάτια
για πάντα εγώ θα κυνηγώ
και πάλι δεμένος στα κατάρτια
περήφανες γοργόνες χεραιτώ

ηλιοβασίλεμα και σκόνη στην ακτή
και ταξιδιάρικα πουλιά στην κουπαστή
όλη η ζωή μου μια ιδιόμορφη σκηνή
σε μια παράσταση ανούσια, κωμική

σε μια παράσταση που βγάζει ευωδία
σαν να ομοιάζει και με αρχαία τραγωδία
όσα διαβάζουνε οι άλλοι στα βιβλία
μέσα στα μάτια τους τα βλέπω σαν κηδεία

αν η ψυχή υπάρχει στα αλήθεια
τι την κρατάει πάντοτε στα στήθια
και δεν πετάει όταν το βίωμα είναι χάλια,
μόνον ανοίγει σαν κινέζικη βεντάλια;

μάλλον τα άστρα μας φυλάξαν ένα κάτι
σαν μυστικό, σαν χιλιοφύλακτο σημάδι
πόσο διαφέρει ο αστός απ' τον εργάτη
όταν στη θάλασσα ψυχών λάχουν μοιράδι;

αυτά θα πω απόψε και θα κλείσω
αναλαμπές της μνήμης ή του χάους
ουδέν γνωρίζω, βεβαιότατα να ορίσω
και επιστρέφω εντός αιώνιου πελάους..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2005