Η Αλίκη στη χώρα των ποιημάτων (Α μέρος)

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Αφιερωμένο στην Aliki, την AnnaTi, την Μαριλένα, την Κατερίνα, την Elli, την Tzella, την Μιρέλα, την Stigmi, την e-Lenitsa, την Candy-Candy, αλλά και στα υπόλοιπα κορίτσια του stixoi.info, με ειλικρινή αγάπη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μία ημέρα σαν κι αυτή,
μια όμορφη κοπέλα,
μικρή στα νιάτα ήτανε,
με μία ρόζ κορδέλα.

Και είχε μπούκλες τα μαλλιά,
ξανθά σαν το μετάξι,
κυπαρισσένιο το κορμί,
τη ζήλευε όλη η πλάση.

Μ'ενα ρακούν για συντροφιά,
ταξίδευε τον κόσμο,
μα είχε αγάπη στην καρδιά,
και γνώριζε τον πόνο.

Ήθελε πράγματα να δεί,
ανθρώπους να γνωρίσει,
και να γευτεί τον έρωτα,
πριν η ζωή να σβήσει.

Ο δρόμος της, την έβγαλε,
στη χώρα των ποιημάτων,
στου βασιλέα Πίνδαρου,
το κάστρο των θαυμάτων.

Μα δυο ιππότες στην αυλή,
της έκοψαν τον δρόμο,
της ζήτησαν ταυτότητα,
να μπεί σ' αυτόν τον κόσμο.

Και αίνιγμα της βάλανε,
σωστά να απαντήσει,
ο πιο σπουδαίος ποιητής,
ποιός είναι, πρίν να δύσει.

Καιρό λοιπόν δεν έχασε,
σωστά για να μαντέψει,
και απάντησε «ο Πίνδαρος»,
αυτός έχει διαπρέψει.

Πήρε το διαβατήριο,
και πέρασε την πύλη,
κοιτάζοντας με θαυμασμό,
κάθε λογής στολίδι.

Είναι γεμάτη χρώματα,
η χώρα των ποιημάτων,
μα υπερτερεί της θάλασσας,
το χρώμα των κυμάτων.

Παντού υπάρχουν ποιητές,
με αισθήματα γεμάτοι,
και απαγγέλουν έρωτα,
υμνώντας την αγάπη.

Παντού υπάρχουν όμορφα,
στιχάκια να διαβάσεις,
πάνω σε τοίχους με καρδιές.
με ζωγραφιές αγάπης.

Την θάμπωσε ο έρωτας,
την όμορφη Αλίκη,
και ήθελε στη χώρα αυτή,
μόνιμα πια να μείνει.

Γνώρισε έναν ποιητή,
που έγραφε αλήθειες,
και έλεγε του έξω κόσμου,
τις κακιές συνήθειες.

Μίλαγε για τα χρήματα,
μίλαγε για την δόξα,
και έλεγε πως η καρδιά,
δεν λογαριάζει τόσα.

Θέλει μονάχα μια ψυχή,
αισθήματα να έχει,
να αγαπάει τον φτωχό,
κι όχι τον πλούσιο ψεύτη.

Μ'αυτά τα λόγια τα σοφά,
δάκρυσε η Αλίκη,
τον ποιητή ερωτεύτηκε,
που’χε στα μάτια θλίψη.

Του ζήτησε να μείνουνε,
για πάντα ενωμένοι,
να έχει σπίτι μια αγκαλιά,
που να την περιμένει.

Κι αυτός μ'αγάπη στοργική,
την πήρε αγκαλιά του,
σαν φίλησε τα χείλη της,
κυλούσαν τα δάκρυά του.


(Συνεχίζεται...)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2005