Της λήθης ο λωτός

Δημιουργός: Πριγκιπας

Μια ζωη δεν αξίζει τίποτα, αλλά τίποτε δεν αξίζει όσο μια ζωή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ' άφησες να λιώνω
σαν το κερί μονάχο
ματώνουν τα φιλιά μου σε άρρωστη βροχή
σβήνει το καντήλι
με δάκρυα σου γράφω
στης νύχτας το γιουρούσι με μιας καρδιάς φωνή
Πίσω από τις γρίλιες
ο άνεμος μουγκρίζει
σαν ένα θηρίο που έφαγε μαχαιριά
και της φωτιάς η κόσα
που σπέρνει και θερίζει
πάνω στης αγάπης τα κόκκινα χαλιά


Tι θα μου χρεώσεις
Θεέ μου παραπάνω
στης θλίψης τ'ακρογιάλια έμεινα μισός
κάνω πως γελάω
ψεύτικο το πλάνο
άδραξε τη μέρα της λήθης ο λωτός
άνεμοι καμπάνες
παίζουν στον νοτιά
κάτω από φώτα και λόγια μεθυσμένα
του έρωτα τα δίχτυα
τρυπήσανε κι αυτά
και μέσα μπαινοβγαίνει ο καθένας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2008