Ελπίδα

Δημιουργός: Kostis Zorbas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τη γλώσσα μου την έκοψαν, να μη μιλώ.
Τα χέρια μου δεμένα με αλυσίδες.
Μοναχά τα μάτια ‘μείναν, να σε κοιτώ
και δύο φιλιά, γλυκές δροσοσταλίδες.

Όσα θέλησα ποτέ, σε μια στιγμή αντικρίζω
όταν το βλέμμα σου το δικό μου συναντά.
και μ’ ένα χαμόγελο σαν έφηβος ελπίζω
να ζήσω τη στιγμή ξανά, ακόμη μια φορά.

Αν θέλεις να με κάνεις ευτυχισμένο,
αρκεί να πλησιάσεις, να σταθείς κοντά,
πριν χαθούμε να μου πεις να περιμένω
τα δυο κορμιά να γίνουν ένα, μια αγκαλιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2008