Έντιμε άνθρωπε κυρ-παντελή

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Έντιμε άνθρωπε κυρ-παντελή</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Έντιμε άνθρωπε κυρ-παντελή</b><p>Δημιουργός: montekristo<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή<br />
έχεις κατάστημα κάπου στη γη<br />
πουλάς εμπόρευμα,<br />
βγάζεις λεφτά<br />
πολλά λεφτά,<br />
πολλά λεφτά<br />
<br />
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά<br />
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά<br />
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή<br />
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί<br />
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,<br />
τρως τροφή πνευματική.<br />
<br />
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,<br />
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”<br />
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή<br />
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη<br />
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,<br />
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.<br />
Ο γιός σου μοναχά να ‘ναι καλά<br />
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.<br />
<br />
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή<br />
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί<br />
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή<br />
για τη δραχμή, για το πετσί<br />
δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως<br />
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.<br />
<br />
Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή<br />
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή<br />
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί<br />
να φας και ‘ συ κυρ-Παντελή;<br />
<br />
Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;<br />
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;<br />
Πες μας τι άφησες κληρονομιά<br />
που να εμπνέει τη νέα γενιά;<br />
<br />
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή<br />
έντρομε, άβουλε συ φασουλή<br />
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή<br />
άδειο πετσί χωρίς πνοή.<br />
<br />
Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά<br />
θάψτε τους έντιμους μες στα σκατά<br />
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή<br />
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.<br />
<br />
Ο κυρ Παντελής του Πάνου Τζαβέλα <br />
http://rapidshare.com/files/100505691/08._o_kyr_pantelis.mp3<br />
<br />
Τον κυρ Παντελή θυμήθηκα με όσα γίνονται αυτές τις μέρες<br />
Κάποιος έγραψε ” όταν οι υπουργοί προβάλουν το νόμιμο ως ηθικό οι πιτσιρικάδες λένε ότι το παράνομο είναι ηθικό”. Λέω πως έχει απόλυτο δίκιο.<br />
Αναρωτιούνται οι νοικοκυραίοι , γιατί οι καταστροφές, τα σπασίματα, οι εμπρησμοί. Όχι, αποφασίζουν, δεν είναι κίνημα αυτό!<br />
Κατά βάθος έχουν στο μυαλό τους πως αφού ενσωμάτωσε εμάς το σύστημα, δεν μπορεί κανείς πλέον να τα βάλει μαζί του. Λίγο ακόμη πιο βαθιά αν πας θα βρεις και την μικροαστική επανάπαυση και παράδοση μας άνευ όρων. Το σύστημα κατάφερε να μας αγοράσει, άλλους πιο φθηνά, άλλους πιο ακριβά.<br />
Ίσως να μας ενοχλεί που μας κυνηγάνε οι τράπεζες, που τα λαμόγια της πολιτικής μας κοροϊδεύουν και η μόνη τους έννοια είναι πως θα τα κονομήσουν και το πώς θα διαχειρίζονται την εξουσία τους αφήνοντας μας πάντα στην απέξω. Ίσως να μας ενοχλεί το ότι η καθημερινότητά μας δεν είναι δική μας, ο χρόνος μας δεν είναι δικός μας. Αλλά δεν βαριέσαι. Το βράδυ μπροστά στην μεγάλη οθόνη μας είμαστε οι απόλυτοι κυρίαρχοι. Βρίζουμε τον Ευαγγελάτο, ανακαλύπτουμε την ανεντιμότητα του Ζούγκλα, περιφρονούμε τον Πρετεντέρη, γελάμε με τα παχάκια του Καμπουράκη, φθονούμε τα κοσμήματα της Τρέμη. Ωστόσο τα λύματα τους θέλουμε , δεν θέλουμε τα καταπίνουμε.<br />
Η δημοκρατία μας σε όλο της το μεγαλείο! Και ποιοι είστε εσείς ρε πιτσιρικάδες που φοράτε μια κουκούλα και τα σπάτε? Όχι δεν ανήκετε στην Δημοκρατία μας!<br />
Ποιος ξέρει, μάλλον ο Σόρος σας κουνάει σαν μαριονέτες. Σίγουρα αυτό θα είναι!<br />
Θέλουν να γκρεμίσουν τον Καραμανλή που τα βρήκε με τον κομουνιστή τον Πούτιν και φέρνει στην Ελλάδα το κόκκινο, το επαναστατικό πετρέλαιο.<br />
Μα αυτή είναι μια σκέψη που την κάνουν οι πιο υποψιασμένοι. Αυτοί που διάβασαν το μανιφέστο σε μετάφραση Λιακόπουλου.<br />
Οι άλλοι, ο Σωρός, απλώς θυμίζουμε την σκηνή εκείνη της ταινίας ο Ρημαγμένος Απρίλης, με τα βόδια που γυρνάν γύρω γύρω από την μηχανή που λιώνει τα ζαχαροκάλαμα και το αφεντικό τους να τα μαστιγώνει αλύπητα. Σε κάποια στιγμή το ένα από αυτά γονατίζει από την κούραση και ο δυστυχής ιδιοκτήτης τους τα αφήνει ελεύθερα να ξεκουραστούν, μα αυτά χωρίς ζυγό και μαστίγιο συνεχίζουν το δρομολόγιο που έχουν μάθει. Γύρω γύρω, έτσι χωρίς σκοπό και νόημα.<br />
Η δημοκρατία μας. Η δημοκρατία των αστικών επαναστάσεων και των εργατικών διεκδικήσεων.<br />
Πού είναι όμως ρε παιδιά αυτή η δημοκρατία που κατακτήσαμε?<br />
Μήπως εννοoούμε την δημοκρατία των παραγραφών των πολιτικών αδικημάτων? Την δημοκρατία του γκλόμπ στην ράχη των φοιτητών? Την δημοκρατία των κομμάτων που το μόνο που τους νοιάζει είναι η ύπαρξή τους? Την δημοκρατία των χορτασμένων και εκφυλισμένων συνδικαλιστών? Την δημοκρατία των δημοσιογράφων υπηρετριών ιδιωτικών συμφερόντων, των δημοσιογράφων της συγκάλυψης? Την δημοκρατία των τραπεζών και των κερδών τους?<br />
…Λες και δεν τα βλέπουμε. Αλλά είπαμε, τα βόδια και η άτιμη συνήθεια της υποταγής.<br />
Γι αυτό αντί να κρίνουμε αυτά τα παιδιά με τις κουκούλες, ας κατεβάσουμε λίγο την ιδεολογική μας μυτούλα και ας τους πούμε κάτι πιο ουσιαστικό αν έχουμε να τους πούμε.<br />
Δυστυχώς δεν έχουμε να τους μεταλαμπαδεύσουμε κάποια αξία για την οποία θα πρεπε να αγωνιστούν. Όλα τα όπλα που είχαμε κερδίσει με τους αγώνες μας, τα παραδώσαμε ξανά σε μια Βάρκιζα διαρκείας από την μεταπολίτευση και μετά.<br />
Τι περιμέναμε δηλ από αυτά τα παιδιά?<br />
Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν από το να ξεράσουν αυτή την τυφλή βία που δέχονται σε όλη τους τη ζωή?<br />
Πρωτογενής και απόλυτη βία. Έχει όμως μια κάποια υγεία αυτή η βία.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2008</td><td valign=top></td></table><br />