Ξεδιπλώνοντας την ζωή

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ξεδιπλώνοντας την ζωή</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ξεδιπλώνοντας την ζωή</b><p>Δημιουργός: dodoka, <i>ΝΤΟΡΑ Μ</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>   ΞΕΔΙΠΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ<br />
Μια μικρή φυγή στο παρελθόν. Μια αναδρομή στα περασμένα. Η νοσταλγία σε αγκαλιάζει ρίχνοντας ένα αραχνοΰφαντο ρόδινο πέπλο. Ακολουθεί μια βουτιά στο πηγάδι των αναμνήσεων. Τίποτα δεν χάθηκε στην διαδρομή του χρόνου. Όλα ξεδιπλώνονται στην μνήμη σαν κινηματογραφική ταινία αργά- αργά, ζωντανεύουν και γίνονται παρόν.<br />
<br />
Δυο όμορφα παιδικά μάτια, ένα αθώο βλέμμα. Ένα μικρό κεφαλάκι στολισμένο με αχυρένιες μπουκλίτσες<br />
Ξεκινά η εξερεύνηση της νέας ζωής, με χίλια γιατί, καρφωμένα στο μικρό μυαλουδάκι<br />
Βήματα δειλά με χέρια απλωμένα στο άγνωστο. Ακαταλαβίστικες λεξούλες, λογάκια συλλαβιστά, τραγουδάκια χαρούμενα!!!<br />
Η πρώτη γνωριμία με αυτό που λέγετε ζωή. Ένα θρανίο, ένα βιβλίο!<br />
Ο κόσμος αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Πάνω στο άγραφο χαρτί το πρώτο μελάνι.<br />
Ένα, δύο, τρία……..δέκα…..δεκαπέντε, δεκαέξι, αρχίζουν τα άγουρα χρόνια της εφηβείας. Η ζωή είναι μπροστά και εσύ έτοιμος να την κατακτήσεις. Έμαθες ότι σου ανήκει.<br />
Τώρα τα γιατί αραιώνουν, αρχίζουν τα όνειρα, οι ανησυχίες και οι φιλοδοξίες να σε κατακτούν όλο και περισσότερο. Τολμάς !!! άλλωστε όλα απλώνονται μπροστά σου σαν ένα μεγάλο τόπι βελούδινο ύφασμα, που μοιάζει ατελείωτο.<br />
Καλπάζεις καβαλάρης στο άτι της ζωής!<br />
Προχωρώντας η γνώση αγκαλιάζει την πείρα και βαδίζουν μαζί χέρι-χέρι. Τα άλματα τώρα γίνονται σταθερά βήματα και πολλά από τα όνειρα πραγματικότητα. Όμως εσύ κάνεις κι άλλα, κι άλλα και πάντα κυνηγάς την ολοκλήρωση τους. Σαν τον ορειβάτη προσπαθείς να φτάσεις στην κορυφή. Να γευθείς την χαρά της κατάκτησης, της νίκης.<br />
Λίγο ξαπόσταμα και ακολουθεί ο δρόμος  της επιστροφής.<br />
Η γνώση και η πείρα σου εξακολουθούν να βαδίζουν χέρι- χέρι, μα τα δικά σου βήματα έχουν ένα ελαφρό τρεμούλιασμα γίνονται όλο και πιο αργά….<br />
Λιγοστεύουν τα όνειρα, περισσεύει ο χρόνος και αρχίζει ο χορός των αναμνήσεων.<br />
Το μεγάλο βελούδινο τόπι ύφασμα που σου φαινόταν ατελείωτο, απλώνεται τώρα πίσω σου και συ γυρνώντας το κεφάλι όλο και πιο συχνά κοιτάζεις την αρχή του…..<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2008</td><td valign=top></td></table><br />