Φωτιά και πρόσχημα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρνά σελίδα ο ουρανός με νέες παρτιτούρες
βρήκες στη σκέψη που πονά τις παιδικές τις σβούρες
φως και φωτιά το όχημα θα ‘ρθεί αλλά θ' αργήσει
μες τη σιωπή το πρόσχημα αρνείται πια να σβήσει.

Αυτό που μας ξυπνάει το όνειρο ζητά
στο δάκρυ που δεν έσταξε ο ύμνος ξενυχτά
για να γυρίσουμε εποχές να βρούμε δαχτυλήθρες
στο δάκρυ που δεν έσταξε μισόγυμνες αλήθειες.

Το παραμύθι ελεύθερο κι ο νους φυλακισμένος
ήταν τα χρόνια εκατό κι ο αιώνας μου δεμένος
ο μύθος σου ανυπόταχτος τον πόνο ξεγελά
κυρίαρχοι κι υπήκοοι στο κάστρο που αγρυπνά.

Βάλε τη δαχτυλήθρα σου να μη μου τρυπηθείς
στο κάστρο που μαγεύτηκε να μη μου κοιμηθείς
το σχήμα και το πρόσχημα δεμένα βιαστικά
κρύβει η μέρα οράματα κι η νύχτα τα κεντά.

Μέσα στην εξαπάτηση χλωμή η ξένη σκέψη
αποκαλύπτεται ο εχθρός κάτω απ’ την ίδια σκέπη
παράκουσες και κράτησες όρθια τη ζωή μου
η αγάπη κρύφτηκε στο φως κι εσύ μες την πνοή μου.

Ο κίνδυνος ακίνδυνος, το φίδι κι η φωτιά
μέσα σ’ αυτή τη δίνη το φως σου με χωρά
κρασί με αύρα αιθερική κανείς δε θα μεθύσει
ο ήλιος όρκους μοίρασε μέσα στην άγια δύση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2008