Βρεκεκέξ Κουάκς Κουάξ

Δημιουργός: JINO.X

...όποιος κλαίει είναι βλαξ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρεκεκέξ Κουάξ Κουάξ


Κοιτάζω όλο τριγύρω μου κι αυθόρμητα
Με πλέρια αισθητική και αγωνία
Προκύπτουν τα βατράχια μου τ’ ατρόμητα
Της οίησής μου η τέλεια τιμωρία

Δεξιά κι αριστερά μου αριστουργήματά
Με μέτρο, με ρυθμό και τέλεια ρίμα
Κι εμέ σα κουτσουλιά πάνω στα μνήματα
Παράταιρο μου μοιάζει αυτό το ποίημα

Δεν έχω τη μεγίστη μάλλον έμπνευση
Σεργιάνισα το εντός μου κι ήρθα πάλι
Να σβήσω της μανίας μου τη διέγερση
Με το χαρτί και με το καλαμάρι

Φαντάστηκα πως ήμουν πυργοδέσποινα
Ιππότης, δράκος, ξωτικό και θρύλος
Που πας, ρε κακομοίρη, μου αντέτεινε
Και μ’ έφτυσε στα μούτρα ένας γρύλλος

Αιώνες τώρα ο κόσμος όλο καίγεται
Κι εμείς καλλωπισμένοι ως αιδοία
Τα άλλα τυρβαζόμαστε κι ως φαίνεται
Διαμένουμε αρκετοί στην αηδία

Ίσως το που μας καίει να ‘ν’ το βάλσαμο
Ίσως που τη σιωπή την πολεμάμε
Τριγύρω απ’ το ίδιο μάλλον βάσανο
Καθόμαστε οι πολλοί και τραγουδάμε

Γι’ αυτό κι εγώ φαλτσάρω μα απτόητα
Ως κατά συρροή εγκληματίας
Κερνώ σας τα στιχάκια μου τ’ ανόητα
Και τραγουδώ στη μέση της πλατείας….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2008