Αυτή είναι η Ελλάδα; Δημιουργός: jenny afieronete ston patera Alvano pu prosvala horis na eho tin paramikri prothesi na to kano aplos nevriasa Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Αλβανός ήταν εξαγριωμένος. Το παιδί του είχε πέσει και είχε χτυπήσει. Πριν μερικές ημέρες αλλά το είχε κρατήσει μυστικό. Τώρα δεν μπορούσε να περπατάει παρά με πατερίτσες. Το παιδάκι ήταν γύρω στα 10 ,παχουλούτσικο, ομορφούλικο και μέσα στο δάκρυ. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά σε αντίθεση με τον πατέρα του που δεν καταλάβαινε τίποτα ,από αυτά που προσπαθούσανε οι γιατροί, να του εξηγήσουν.
Το νοσοκομείο ΚΑΤ, κέντρο αναφοράς στην τραυματολογία και ναυαρχίδα των νοσοκομείων Βορείων προαστίων δεν έχει παιδορθοπεδικό τμήμα. Ούτε παιδορθοπεδικό ιατρό. Δηλαδή αν σε ένα ατύχημα ,ανάμεσα στα άτομα που τραυματίζονται υπάρχουν παιδιά έως 14 ετών το ΕΚΑΒ πρέπει να τα μεταφέρει στο εφημερεύον Νοσοκομείο Παίδων. Άντε να χωρίσεις μία οικογένεια σε δύο νοσοκομεία. Ο πατέρας στο ΚΑΤ και το παιδί στο Αγ. Σοφία.
Ο πατέρας ήταν ανένδοτος. Είχε καθίσει επιδεκτικά σε μία καρέκλα και φώναζε Δεν ήθελε να φύγει για το Νοσοκομείο Παίδων. Η γραμματέας της εφημερίας προσπαθούσε να τον μεταπείσει αλλά τίποτα. Δεν ήθελε και δεν χαμήλωνε με τίποτα το ύψος και την ένταση της φωνής του. Οι υπόλοιποι ασθενείς ,της εφημερίας ,άρχισαν σιγά σιγά να αγριεύουν .Το μουρμουρητό πλησίαζε απειλητικά την κραυγή. Οι συγγενείς των ασθενών, που περίμεναν στο διάδρομο για να τους πάρουν πίσω, μαλώνανε με τον άνθρωπο της ασφάλειας που τους εμπόδιζε να μπουν μέσα .Να καθαρίσουν!
Το παιδάκι έκλεγε γοερά αδυνατώντας να μεταφράσει στον πατέρα. Ότι είχε άδικο. Η ματιά του πατέρα ήταν τόσο σκληρή που έσπαζε ..μάρμαρο. Φώναζε στην γραμματέα και την απειλούσε για την δήθεν γκριμάτσα της. Για την κακή της πρόθεση απέναντι του. Για το ότι δεν ήθελε να εξυπηρετήσει. Έναν Αλβανό. Το σκάνδαλο έπιανε ρατσιστικές διαστάσεις και η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτική. Φυσικά η γυναίκα δεν είχε κάνει τίποτα παραπάνω από το να του εξηγήσει ότι λάθος περιμένει. Να του τονίσει ότι πρέπει να πάει το παιδάκι του σε άλλο νοσοκομείο. Αναγκάστηκα να επέμβω Άφησα ,για λίγο ,το περιστατικό με το οποίο απασχολούμουνα εκείνη την στιγμή και πλησίασα. Τον πατέρα. Τον κοίταξα ευθεία στα μάτια. Πολλές φορές ,όταν συμβαίνουνε κάποια παρατράγουδα στην εφημερία, φτάνει να έρθει ένας υψηλόβαθμος ιατρός για να σταματήσει. Ο σαματάς. Πείθει δια του τίτλου και όχι δια του φύλου. Ο εκάστοτε επιμελητής η διευθυντής. Βλέποντας μία ταμπελίτσα ο ταραχοποιός σταματάει και οπισθοχωρεί. Εδώ ο πατέρας προφανώς δεν διάβασε. Την ταμπέλα μου. Και συνέχισε. Την διεκδίκηση του. Ύψωσα τα ντεσιμπέλ της φωνής μου και πλησίασα σε απόσταση 10 εκατοστών από το πρόσωπό του. Προφανώς αν θα ήμουν στην Αλβανία ,σαν γυναίκα ,θα είχα στέψει με αποτυχία τον χειρισμό μου. Εδώ όμως ήταν .Το δικό μου γήπεδο Όλοι οι άλλοι σταμάτησαν. Ειδικευόμενοι, ασθενείς, νοσηλευτές και συγγενείς .Η σιωπή κράτησε για δύο λεπτά. Οι αποδοκιμαστικές ματιές και η παρουσία μου τον κάνανε να ανακαλέσει. Την στάση του. Σηκώθηκε και πήρε το παιδί του. Για να φύγει. Στην πόρτα γύρισε, με κοίταξε με μίσος και φώναξε με πικρή ειρωνεία:. Αυτή είναι η Ελλάδα; Δεν μπόρεσα να κρατήσω τα νεύρα μου και του απάντησα. Δεν σε καλέσαμε εμείς. Εσύ ήρθες!
Πέρασαν δύο ημέρες από το συμβάν. Ακόμα δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου. Επειδή αντέδρασα σαν να ήμουνα μία περαστική ενώ σαν γιατρός έπρεπε να σεβαστώ την αγανάκτηση του. Την αγωνία για το παιδί του. Είχα δίκιο που τον παρέπεμψα σε άλλο νοσοκομείο .Τίποτα από αυτά δεν θα είχανε συμβεί αν είχαμε παιδορθοπεδικό. Στην εφημερία. Όλα τα δημόσια νοσοκομεία, στα πλαίσια του ΕΣΥ νοσηλεύουν αλλοδαπούς .Πολλα είναι τα προβλήματα του Εθνηκού Συστήματος Υγείας μας αλλά δικαιούται να μιλήσει κάποιος που δεν έχει κάνει τίποτα για την βελτίωση του;Σαφέστατα το ΕΣΥ δεν διαχωρίζει τους αλλοδαπούς από τους έλληνες. Είχα άδικο όταν του απάντησα ,με κακία, δίνοντας την ψεύτικη εντύπωση ότι είμαι ρατσίστρια. Όταν έδωσα τον όρκο του Ιπποκράτη ορκίστηκα να μην διαχωρίσω τους ασθενείς μου ανάλογα με την εθνικότητα τους. Έπρεπε να κρατήσω την οργή μου απέναντι στην επιθετικότητα και την αυθάδεια του πατέρα. Έπρεπε να επιβάλω τάξη αλλά…Και να σιωπήσω.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2008 | |