Όταν πεθάνω

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα με σκέφτεται κανείς όταν πεθάνω
Ή θα μείνει η σκιά μου μοναχά
Λόγια ανάγλυφα να σμίγει με την άμμο
Και να λιώνουν μ' ένα κύμα στα ρηχά ;...

Θα με νιώθει πια κανείς όταν θα σβήσω
Ή τις στάχτες μου θα μείνουν να θωρούν
Όσοι τόλμησα στη ζήση ν' αγαπήσω
Μα δεν έπαψαν μαζί μου ν' απορούν ;...

Θα χωρέσω στην καρδιά ενός ανθρώπου
Σαν παλμός από ανάμνηση θολή
Ή θα φύγω σαν καρπός άγουρου κόπου
Που μεγάλωσε με φθόνο και χολή ;...

Θ' ανταμώσω της ψυχής το μεγαλείο
Σαν το θνήσιμο το ρούχο απεκδυθώ ;
Θα διαβάσω των αγγέλων το βιβλίο
Σαν δεν θά 'χω τίποτε να φοβηθώ ;...

Θα υπάρξω.. κόκκος άμμου στους αιώνες
Ή θα σβήσω σε μια θάλασσα πικρή ;
Γη θα γένω να ανθίζω ανεμώνες
Ή θα κείτομαι σε μια πρασσιά νεκρή ;...
...

Θα μείνει τάχα η φωτιά μου αναμμένη
Στα χείλη μέσα ή στα στήθη κανενός
Ή θα γυρίζω στων ερώτων την ανέμη
Σαν μαύρος κι άραχνος.. ανέσπερος λυγμός ;...

Θα συντροφεύω την ανάσα σου τις νύχτες
Με τον καπνό ενός τσιγάρου φθισικού ;
Θα καταριέσαι την αγάπη που μου είχες
Φόνισσα σαν μ' ονόμασες του κάθε ριζικού ;...
...

Θα υπάρξω μες στο σήμερα.. το μέλλον να σου τάξω ;
Σθένος θα βρω.. τ' ανήμερα τα "θέλω" μου να πράξω ;
Θα σ' έχω πάντα πλάϊ μου.. σε πόνο κι ευτυχία
Το βιος σου να γελάει μου.. σ' ευχή κι αποτυχία ;
Θα πορευθούμε σύγκορμοι.. με σύμπνοια και θάρρος ;
.. Είν' η ζωή μας σύντομη.. μα έχει μέγα βάρος...




14-12-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2008