Αμαρτίαι εξομολογουμέναι…

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...ων ουκ έστιν αριθμός!......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αμαρτίαι εξομολογουμέναι….


Εκ της παρατηρήσεως κι ουχί εξ εμπειρίας
Τη γνώση μετελάμβανον σεμνά, μετ’ ευσεβείας

Των οπισθίων τα σεπτά συγγράμματα με δέος
Συχνάκις παπαγάλισα ούτως μα και αλλέως

Αισθητικώς τους ήλλαζα φώτα, λάμπας και τόνους
Ίνα ημπορέσω επιζήν μετά δώδεκα χρόνους

Επί θρανίου πράσινου ποίησις ενεπνεύσθην
Ήμην ολοσχερώς ξανθιά μα ουδόλως επιέσθην

Κι ως άπλωνα τα φύλλα μου και τας περικοκλάδας
Έπινον βιταμίνας Σου μετά πορτοκαλάδας

Ήμην εξάλλου κι άλλωστε εκ γενετής σχεδόν
Διόπτρας πατομπούκαλα και κουλτουρέ φορών

Ούτως ειπείν είχον το στυλ εξ απαλών ονύχων
Των σοβαρών καλλιτεχνών και των σπουδαίων μύθων

Άρτι ενεφανησθησαν πέριξ απ’ τους κροτάφους
Λευκά σημεία περιωπής κι απροσμετρήτου βάθους

Εκ τούτου χρη προσωπικώς νομίζω και προσήκον
Να με ασπασθώ διασταυρωτά εντός των θερμοκήπων

Κι ας αλαλάξομεν ομού μετά σπουδαίου σφρίγους
Εξ υψηλής ποιήσεως ορμώμενοι του ρίγους

Εύγε μας, ζήτω κι έτερα προς τον διασκεδασμόν μας
Που μαρτυρούνε το ποιόν και τον πολιτισμόν μας

Ότι εις άπαντας γνωστή η αγωγή μας είναι
Ωσάν βρακίον παλαιωθέν από το βάλε-πλύνε….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2008