Και τι θα κάνεις;

Δημιουργός: anthier, Aνθή

Εάν έρχεσαι σε μένα-αυτό σημαίνει ότι οι δρόμοι μας είναι διαφορετικοί.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις αγάπες που σου πήρανε τα χρόνια,
στα κριτέα που τριγύριζες αλώνια,
[B]διακοσμούσες, την ζωή σου τη φθηνή.[/B]
Οι ανθρώποι που τους έκανες πιόνια,
στα μιασμένα - θελκτικά σου τα σεντόνια
[B]θα εκτίουν, επ' αόριστον ποινή.[/B]
...............................................................................
Θ' αργοσβήνεις, μες' το βούρκο που κοιμάσαι,
μες' τα δύσκολα, όντας μόνός θα φοβάσαι,
[B]συμπεραίνεις, την κακή σου επιλογή.[/B]
Θα ζητάς για συντροφιά, μα μόνος θα 'σαι,
ότι απέρριψες, θλιμμένος θα θυμάσαι,
[B]μα ούτε η θλίψη, δε θα σε δικαιολογεί.[/B]
.................................................................................
Στην διαπίστωση, πως έχεις μείνει μόνος,
με συρρόη, γίνεσαι πάλι δολοφόνος,
[B]της ζωής σου, που κυμαίνεται αδειανή.[/B]
Δεν σε φώτισε, ούτε ακόμα και ο χρόνος.
Στον οικτρό σου εαυτό, θα γίνεις κλώνος,
[B]που, μπορεί ακόμα και σ' αποπλανεί.[/B]
.....................................................................................
Λάθη ανώφελα, θα 'ρθείς να αναπαράγεις,
σ' ενα βίο κολασμένο, θα σε υπάγεις,
[B]θα πλανάσαι, πως μ' αυτό θα λυτρωθείς.[/B]
Θύμα, ή θύτης θα 'σαι, τέτοιας διαμάχης;
Διασυρμένος, στην ψευδαίσθηση που θα 'χεις,
[B]θα αναλώσεις, μα κι εσύ θ' αναλωθείς.[/B]
........................................................................................
Μα, αν θρηνήσεις, τις χαμένες τις στιγμές σου,
τις φορές, που θ' ασθενουν πια οι πυγμές σου,
[B]όταν νιώσεις, πως υπάρχουνε κενά,[/B]
να αποδρούν, όσοι αγαπάς, απ' τις ρωγμές σου,
πληγωμένοι και θιγμένοι απ' τις αιχμές σου,
[B][I]θα με ψάξεις, μα δεν θα 'μαι πουθενά ![/I][/B]
..........................................................................................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2008