ειδώλια χαλκού

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

οι μέρες μου όμοιες η μια πίσω απ’ την άλλη
σαν να ναι ειδώλια χαλκού απ’ την ίδια μήτρα
μου κλέβει ο χρόνος τη ζωή και θέλει λύτρα
τα όνειρά που μ’ επισκέπτονται το βράδυ

συλλέγω χρόνια ουτοπίες κι αυταπάτες
νίκες περήφανες του νου γενναίες ήττες
και τις τοποθετώ σε γυάλινες προθήκες
μ’ επιγραφή «παρακαλώ μην ακουμπάτε»

ολόιδιες νύχτες και τα όνειρά που κάνω
σαν να ‘ναι ειδώλια χαλκού απ’ την ίδια μήτρα:
βρίσκομαι –λέει- σ’ ένα κήπο μ’ άγρια κίτρα
που η μυρωδιά τους δε μ’ αφήνει ν’ ανασάνω

γερνά η σάρκα μα άλλος είναι ο καημός μου
που στην ιδέα αδυνατώ να συνηθίσω
πως να υπερβώ δεν θα μπορέσω, όσο κι αν ζήσω
τα όρια του μικρού που με κυκλώνει κόσμου

χαρές και λύπες η ζωή , πώς να ξεχάσω
μνήμες - ειδώλια χαλκού απ’ την ίδια μήτρα
να καταριέμαι όμως τη θνητή μου φύτρα
δεν έχει νόημα, θα αγωνιστώ κι ας χάσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2008