Μια λίμνη κρυστάληνη

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που αγαπώ πολύ!!! Και στον Ορέστη που μου λείπει τόσο!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια λίμνη κρυστάληνη,
τόσες μουσικές.
η μοίρα γιορτάζει,
και χορέυουν οι εποχές

Το ποιο γλυκό σύννεφο,
δροσοίζει εδώ.
Οι κύκνοι βγήκαν,
και φοβάμαι να στο πω.

Μια απέραντι λάμψη,
στα μάτια τους.
εκεί που το τέλος αρχίζει.
Η παράσταση τους.

Τόσα πολλά χρώματα,
μας πνίγουνε,
χορεύουν , γελάνε, πετάνε,
το όνειρο αρχίζουνε.

Ένας λευκός κύκνος,
σαν το χιόνι.
Με κοιτάζει. Η μοιρα αλλάζει.
το φως με θολώνει.

Τόσο όμορφος ουρανός,
δεν καταλαβαίνω,
αυτό που είδα και ένοιωσα.
Μόο εγώ πεθαίνω.

Ακόμα λίγο χρόνο.
Πρέπει να πω.
Ότι δεν πρόλαβα ακόμα.
σ'αγαπώ.

Λάθως ή σωστό,
χάθικα εκει.
Η παράσταση τελείωσε.
Με κάποια λογική.

Ο κύκνος έγινε αθάνατος,
στα μάτια μου.
Στο φως τον αστεριών,
ποτε στην αγκαλία μου.

Μια λίμνη κρυστάληνη,
τόσες μουσικές.
περνάνε τόσο γρίγορα,
οι όμορφες στιγμές.

Εσύ είσαι ο κύκνος.

Εγώ η λίμνη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2008