Δεκατρία

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

(Απαγορεύεται η ρίψις δακρύων. Είναι που είναι από μόνη της αλμυρή λύσσα η ωριμότης.) Κ.Δ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεκατρία


Σήμερα θα ‘τανε δεκατρία
Κακοτυχία λένε
Μα της ξεφύγαμε
Πήραμε 10 με θαυμαστικό και τόνο
Εσύ
Σε κήπους που δεν τους αγγίζει ο χρόνος
Αναίμακτος επιτέλους
Απαλλαγμένος απ’ τη σάρκα που σε πρόδιδε
Τόσα χρόνια πάλι και πάλι
Απελεύθερος
Στη μόνη αγκαλιά που μπόρεσε να γαληνέψει το θυμό σου
Μερεύεις
Εγώ
Δεν μπορώ να μηδενίσω
Ο χρόνος μου γέμισε κύκλους
Ατέρμονα σε στάλες σκορπίζω
Μωλωπισμένους απ’ τη στερνή σου ανάσα μύες
Κι από κοντά τα που είχα κατά νου μου για ζωή
Μες στην πολύβουη ερημιά αγρίμι
Δείχνω τα δόντια μου
Χαμογελώντας
Μ’ ένα θαυμασμό ξεκίνησα θυμάμαι
Πάνω σε μια διαίσθηση κρατήθηκα
Να σ’ ανταμώσω
Κι αντάμωσα τη βεβαιότητα
Εκεί που παραδόθηκε απόλυτα η ελευθερία σου
Εκεί που σου παρέδωσα τα θέλω μου
Με την εμπιστοσύνη του μωρού
Με τη στοργή της μάνας
Μα ποτέ
Ποτέ ξανά
Καμιάς θάλασσας ναυαγός
Σε κανένα βράχο δε θα τσακιστεί η σιγουριά
Δεν υπάρχει νησί
Δεν υπάρχει ουρανός
Δεν έχω όπλα – ποτέ δεν είχα
Περπατάω το αίμα στις εποχές που με φέρνουν πάλι εδώ
Σήμερα – τότε
Αριστούχος για μια ακόμα φορά
Με θαυμαστικό και τόνο
Το δέκατο τρίτο γράμμα είναι δικό μου τώρα
Το φόρεσα και κοίτα πως μου πάει;
Είχα την ανάγκη του
Την ανάγκη σου
Ακόμα την έχω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2008