Τον βούλιαξα με το φεγγάρι

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

οι δρόμοι έξω μοναχοί και παγωμένοι..ήσουν εκείνος που τους βούλιαζα στα μάτια σου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center][font=Comic Sans MS]Το βούλιαξα πάλι το φεγγάρι
μια ανταύγεια προσμονής
με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια
τί να την κάνω;
Με μια ζωή στους ώμους,
κι άλλη μία να περιμένει στη στροφή
μη με ρωτήσεις ποιά στροφή
γιατί δεν μου'παν..
Γεμάτη παρελθόν και λάθος όνειρα
μα με μια ανάγκη να ζήσω κι ας μην ανήκω
μια ανάγκη που γίνεται κουράγιο
ύστερα νεύρο και μ'αρπάζει...
Κι αν έχει άλλο εμπρός πηγαίνω
απομεινάρι της σκιάς μου,αλλά πηγαίνω
μόνο όταν στερεύει...
εκεί μόνο γυρίζω κλαίγοντας πίσω
όλο και πιο πίσω,όλο πιο πίσω
κλείνομαι στα μοναδικά χέρια που με πίστεψαν
και προχωράω..τώρα προχωράω τρέχοντας
τρέχοντας προς τα πίσω
δεν με τρομάζω γιατί τον ξέρω τον δρόμο μου
τον βούλιαξα μαζί με το φεγγάρι[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2008