Κρησφύγετο

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μαύρα αν βάλει η νυχτιά να ντύσει τ’ όνειρό μου
θα κρύψει μέσα στο βυθό τον άγνωστο εαυτό μου
μια μακρινή σου προσευχή, βάρκα πλωτή λυμένη
γαλήνιο κύμα στην καρδιά γίγαντες- νάνους δένει.

Ανεπιτήδευτη η ματιά που σ’ οδηγεί σε δρόμους
αιώρηση ονειρική δίχως της γης τους νόμους
στον Σείριο η σκέψη σου όταν γυρνά με φτάνει
με αγαπάς και μου αρκεί κι η γη στροφές ας κάνει.

Tην τάξη μες το άπειρο τη συντηρεί το χάδι
σε προστατεύω κι αγρυπνάς δε χάνεις το σημάδι
ζωή στρωτή δε μου ζητάς, θυμώνει ο θεός μου
τις αλυσίδες μου τις σπας, σε βρίσκω πάντα εντός μου.

Νυχτώνει τώρα πιο αργά κι η μέρα μεγαλώνει
με ήχους λίγο ανήσυχους σ' άγνωστης μάχης ζώνη
η αγάπη δένει ουρανούς σε γη απομακρυσμένη
στο ξύλινο κρησφύγετο έρχεσαι σα μια ξένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2008