Σαν

Δημιουργός: tonia23

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν ένα όνειρο παράλογο
Που μέσα μου πάντα θα ζει
Νιώθω πως μάλλον είναι άδικο
που δεν είμαστε πια μαζί.

Σαν ένα πουλί που πέταξε ψηλά
Όταν οι αχτίδες του ηλίου άγγιξαν τα φτερά του
Μας άφησε να το κοιτάμε από μακριά
Σαν ο ουρανός το κράτησε για πάντα στην αγκαλιά του.

Σαν ένας πίνακας παλιός που ξεθώριασε
η σκόνη τα χρώματα του
Σε ένα μπαούλο τ' άφησε
μέσα στο χρόνο μακριά απ τη θωριά του.

Σαν μια μυρωδιά απ' τα παιδικά μας χρόνια
Τι κι αν μέσα μας ξυπνά
συναισθήματα που θα ζουν αιώνια
Σε όνειρα μικρά και απλά

Σαν ένα αντίο που ποτέ δεν είπαμε
το τέλος χωρίς να έρθει νιώσαμε
σαν δυο παιδικοί φίλοι χαθήκαμε
και ποτέ μα ποτέ δεν ξανασυναντηθήκαμε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2005