Οσα Θα Ηθελε Να Πει Ο Μικρος Αλεξης

Δημιουργός: KARBOUNO

Για τον Αλέξη ένα μικρό παιδί, το δικό μου, το δικό σου, το παιδί όλων μας….. Ας αναπαυτεί η ψυχούλα σου αγγελούδι μου…….

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσύ που το όπλο σήκωσες και στην καρδιά με βρήκες
Για πες μου τι σου έφταιξα το γέλιο μου πώς πήρες
Τι θεέ μου έκανα κακό και μου γράψες το τέλος
Και με μια σφαίρα στη καρδιά με τρύπησες σα βέλος
Όνειρα έκανα πολλά για τη ζωή το μέλλον
Ποια μοίρα θεέ μου όρισε να έχω τέτοιο τέλος
Ποιο ριζικό τη μάνα μου την έντυσε στα μαύρα
Το δύστυχο πατέρα μου να οδύρεται για πάντα
Την αδερφούλα μου ήθελα να τη σφιχταγκαλιάσω
Που να ξέρα πως δε μπορώ το χέρι να της πιάσω
Σταμάτα πια με σκότωσες μη με σκοτώνεις άλλο
Γιατί αν είσαι άνθρωπος με κάνεις να αμφιβάλλω
Ήμουνα πλουσιόπαιδο δεν ήμουνα αλήτης
Δεν τριγυρνούσα εδώ και κει τις νύχτες σαν ξενύχτης
Έβγαινα διασκέδαζα δε φόραγα κουκούλα
Μάλλον για αυτό μου κόλλησες στο πρόσωπο τη βούλα
Αφού άξιος δεν ήσουνα να βρίσκεσαι στο σώμα
Αν σε έδιωχναν απ' την αρχή δε θα μουνα στο χώμα
Εσύ κι αν δεν εμπόρεσες τα νεύρα σου να ορίσεις
Ποιος σου πε ότι θα μπορείς το τρόμο να σκορπίσεις
Όχι δεν το φοβήθηκα το όπλο που κρατούσες
Και με έβρισες με σκότωσες έφυγες και γελούσες
Αυτό δεν είναι δίκαιο άνανδρο θεωρείται
Όταν με μια σφαίρα σας μια ζωή αφαιρείται
Ο άνδρας που χει διαφορές το χέρι του σηκώνει
Δεν βγάζει όπλο και εν ψυχρώ ένα παιδί σκοτώνει
Να με έβαζες στη φυλακή σε ένα κελί μονάχο
Τα όνειρα μου συντροφιά μια ζωή να τα χω
Μα θέλησες τα όνειρα που έχτιζα τόσα χρόνια
Να τα γκρεμίσεις και να ζω στη σκοτεινιά αιώνια
Στα δεκαπέντε χρόνια μου μου πήρες τη ζωή μου
Μια χάρη μόνο σου ζητώ μην παίρνεις τη ψυχή μου
Άσε με εδώ στον ουρανό ελεύθερος να ζήσω
Να ψάχνω τρόπους όσους αγαπώ να τους παρηγορήσω……
Και κύριε Κούγια σε ρωτώ αν ήταν το παιδί σου
Θα πούλαγες στο διάολο και πάλι τη ψυχή σου
Θα μίλαγες για εξοστρακισμούς θελήματα κυρίου
Η μια ζωή θα φώναζες που βρίσκεσαι παιδί μου……
Το όνομα μου δεν μπορείς στο στόμα σου να πιάνεις
Πρώτον δεν είσαι άξιος δεύτερον το προσβάλλεις….
(σ.σ. το τελευταίο δίστιχο είναι του Γιάννη του Σουρανάκη από την Κρήτη)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2008